mystic girl

daha gelir gelmez, pek hoş karşılandığım sözlük... pek bi iyi geldi bu saatte (çaylak yazar mutluluğu)..

kendini rock’çı sanan arabeks yavrusu... inişe geçen kariyerini kurtarmak için, şebnem ferah düetlerine sığınmasının da, cılkı çıktığını anlamış olacak ki, sarah nile conor adlı "bağyan"a sığındı... e, pamela gibi, o da bi albüm çıkarır...

pek bi karizma kişilik... pek bi beyefendi duruyor... wolverine ile "ah ah" nidalarımıza hep yenilerini ekleyenlerden...

kalabalıktan yer bulma sıkıntısı çekilen, içinde 7 ayrı bar/restoranı olan -ki, parma adlı işletmesi harikadır.. bar... çalan müzik, her ne kadar serdar ortaç vs ve türevlerinden oluşsa da.. eğlenmek için gidilecek yerlerden... anjelique’i de unutmamak lazım tabii...

izlerken gülmekten yerleğe yattığım, mike delfino’ya hasta olduğum dizi.. bide, tabii, gabriell’in gecelikleri var... ama onlardan bende de var..

2-3 eylül de gerçekleşecek ve dağılan bünyelere iyi geleceğini umduğum organizasyon/festival... ahhh, nerde rock n coke 2005 diye de, söylenesi gelir insanın ama.. yine de çadır kurulup, 3 gün iki gece kalınacaktır..

johhny depp yüzünde izlediğim, buna mukabil, ilkine göre biraz, nasıl desem, sanki ticari kaygılarla çekilmiş hissi veren; yine de iki buçuk saati baymadan geçirtebilen bir film... keire knightley’e uyuz olma sebebim de diyebiliriz...

karın kaslarına hasta olduğum, özellikle son yıllarda rol aldığı yapımlarda, cinsel cazibesinden ziyade, oyunculuk yeteneği olduğunu da kanıtlayan kişi.. ailecek beğeniyoruz..

şarkıları pek bi güzel olan, ama nedense frontmani olan ville valo yüzünden daha çok, "tek kişilik"miş havası veren grup... hala grup diyorum, ne dyorum; bilmiyorum...

seviyorum...