confessions

devedikeni

- Yazar -

  1. toplam entry 197
  2. takipçi 1
  3. puan 47607

teletubbie paranoyasi

devedikeni
evin sınırları dahilinde bir insan yavrusu bulunması ve bu insan yavrusunun teletubbies cd si edinmesi durumunda insan bünyesinde hasıl olan paranoyadır.

teletubbies cd si izlenildiyse veya en azından kulak misafiri olunduysa farkedilecektir ki cd nin yarım saati ’merhaba’, yarım saati ’pembe’ ve ’kare’ kelimelerinin tekrarı ile geçmektedir. hoplayan zıplayan ve devamlı bu üç kelimeyi bağıran yaratıklar insan bünyesini yavaş yavaş etki altına almaktadır. zamanla kulak hissiyatını yitirmeye ve beyin ise duyduklarını farklı algılamaya başlar.

tv: merhabaaa
i: kimsin sen, neredesin, neden buradasın??
tv: pembeeee
i: hani nerdeeee?
tv: kareee
i: hayır öğretmenim ben ilkokulu bitireli çok oldu amaaa
tv: merhabaaa
i: kimsin sennnnn ühühühüh
tv: kareee
i: allahım nedir bu işkence
tv: pembeeee
...
...
...
i: kapat ulan televizyonu eşşoğlueşşekkk, yok sana teletubbie meletubbie, otur tom ve jerry seyret adam gibi!!

erkek çocuklara kız ismi koymak

devedikeni
hele ki erkek çocuğu yaklaşık 2 metre ve 130 kilo olursa, üniversitenin amerikan futbol takımında en iri ve etkili adamlarından biri olup da kız ismi ile çağrılırsa çok çelişkili ve insanın gözünün, kulağının bir türlü alışamayacağı bir durumu oluşturan hadisedir.

nobel alan turk

devedikeni
gün gelecek ve gerçekleşecek, yüreğimizi kabartacak, belki de içimizden biri olacak kişi. nobel alan bir türk henüz olmasa bile, en azından nobele aday gösterilmiş türkler var;

(bkz: oktay sinanoğlu)
(bkz: yaşar kemal)

aslında yıllar evvel, nobele değil aday gösterilmesi, daimi nobel sahibi olması gereken bir türk, üstelik bir yunan başbakanı tarafından aday gösterilmişti;

(bkz: atatürk)

http://nobelprize.org/peace/nomination/nomination.php?action=show&showid=2046

vermeyince mabud neylesin sultan mahmut

devedikeni
sultan mahmut kılık kıyafetini değiştirip dolaşmaya başlamış.
dolaşırken bir kahvehaneye girmiş oturmuş. herkes bir şeyler
istiyor.

tıkandı baba, çay getir

tıkandı baba, oralet getir, kahve getir....

bu durum sultan mahmut’un dikkatini çekmiş.

hele baba anlat bakalım, nedir bu tıkandı baba meselesi?

uzun mesele evlat, demiş tıkandı baba

anlat baba anlat merak ettim deyip çekmiş sandalyeyi. tıkandı baba

da peki deyip başlamış anlatmaya;

bir gece rüyamda birçok insan gördüm ve her birinin bir çeşmesi
vardı ve hepsi de akıyordu. benimki de akıyordu ama az akıyordu. "benimki de onlarınki kadar aksın" diye içimden geçirdim. bir çomak aldım ve oluğu açmaya çalıştım. ben uğraşırken çomak kırıldı ve akan su damlamaya
başladı. bu sefer içimden " onlarınki kadar akmasada olur, yeter ki
eskisi kadar aksın" dedim ve uğraşırken oluk tamamen tıkandı ve hiç
akmamayabaşladı. ben yine açmak için uğraşırken cebrail göründü ve

tıkandı baba, tıkandı. uğraşma artık, dedi. o gün bu gün adım
"tıkandı baba" ya çıktı ve hangi işe elimi attıysam olmadı. şimdide burada
çaycılık yapıp geçinmeye çalışıyoruz.
tıkandı baba’nın anlattıkları sultan mahmut’un dikkatini çekmiş.
çayını içtikten sonra dışarı çıkmış ve adamlarına ;

hergün bu adama bir tepsi baklava getireceksiniz. her dilimin
altında bir altın koyacaksınız ve bir ay boyunca buna devam edeceksiniz.

sultan mahmut’un adamları peki demişler ve ertesi akşam bir tepsi
baklavayı getirmişler. tıkandı baba’ya baklavaları vermişler.
tıkandı baba baklavayı almış , bakmış baklava nefis. " uzun zamandır tatlı da yiyememiştik. şöyle ağız tadıyla bir güzel yiyelim" diye içinden geçirmiş.
baklava tepsisini almış evin yolunu tutmuş. yolda giderken "ben en
iyisi bu baklavayı satayım evin ihtiyaçlarını gidereyim" demiş ve işlek
bir yol kenarına geçip başlamış bağırmaya

taze baklava, güzel baklava ! bu esnada oradan geçen bir yahudi
baklavaları beğenmiş. üç aşağı beş yukarı anlaşmışlar ve tıkandı
baba baklavayı satıp elde ettiği para ile evin ihtiyaçlarının bir kısmını
karşılamış. yahudi baklavayı alıp evine gitmiş. bir dilim baklava
almış yerken ağzına bir şey gelmiş. bir bakmış ki altın. şaşırmış, diğer
dilim diğer dilim derken bir bakmış her dilimin altında altın. ertesi
akşam yahudi acaba yine gelirmi diye aynı yere geçip başlamış beklemeye.
sultanın adamları ertesi akşam yine bir tepsi baklavayı getirmişler.
tıkandı baba yine baklavayı satıp evin diğer ihtiyaçlarını
karşılamak için aynı yere gitmiş. yahudi hiçbir şey olmamış gibi

baba baklavan güzeldi. biraz indirim yaparsan her akşam senden
alırım, demiş. tıkandı baba da
peki, demiş ve anlaşmışlar. tıkandı babaya her akşam baklavalar
gelmiş ve yahudi de her akşam tıkandı baba’dan baklavaları satın almış. aradan bir ay geçince sultan mahmut ;

bizim tıkandı baba’ya bir bakalım, deyip tıkandı baba’nın yanına
gitmiş. bu sefer padişah kıyafetleri ile içeri girmiş. girmiş girmesine ama birde ne görsün bizim tıkandı baba eskisi gibi darmadağın. sultan;

tıkandı baba sana baklavalar gelmedi? mi, demiş

geldi sultanım

peki ne yaptın sen o kadar baklavayı?

efendim satıp evin ihtiyaçlarını giderdim, sağolasınız, duacınızım.

sultan şöyle bir tebessüm etmiş.

anlaşıldı tıkandı baba anlaşıldı, hadi benle gel, deyip almış ve
devletin hazine odasına götürmüş.

baba şuradan küreği al ve hazinenin içine daldır küreğine ne kadar
gelirse hepsi senindir, demiş. tıkandı baba o heyecanla küreği tersten
hazinenin içine bir daldırıp çıkarmış ama bir tane altın küreğin ucunda düştü düşecek. sultan demiş;

baba senin buradan da nasibin yok. sen bizim şu askerlerle beraber
git onlar sana ne yapacağını anlatırlar demiş ve askerlerden birini
çağırmış alın bu adamı üsküdar’ın en güzel yerine götürün ve bir tane taş
beğensin. o taşı ne kadar uzağa atarsa o mesafe arasını ona verin demiş.
padişahın adamları "peki" deyip adamı alıp üsküdar’a götürmüşler.

baba hele şuradan bir taş beğen bakalım, demişler. baba,

niçin, demiş. askerler

hele sen bir beğen bakalım demişler. baba şu yamuk, bu küçük, derken
kocaman bir kayayı beğenip almış eline

ne olacak şimdi, demiş

baba sen bu taşı atacaksın ne kadar uzağa giderse o mesafe arasını
padişahımız sana bağışladı.demiş. adam taşı kaldırmış tam atacakken
taş elinden kayıp başına düşmüş. adamcağız oracıkta ölmüş. askerler bu
durumu padişaha haber vermişler. işte o zaman sultan mahmut o meşhur sözünü söylemiş;

"vermeyince mabud, neylesin sultan mahmut"

http://www.blogcu.com/kasas/41387/

firamboğaz ekolu

devedikeni
bilgide görselliğe yer verme ekolüdür. bir çok konu ile ilgili entrylerde okuyucuya resimler ile tam ulaşım sağlamayı hedefleyen ve bahsi geçen başlıklara ait internet üzerindeki resimlere ait linkleri başlıklar altına yerleştirerek bu hedefe ulaşan bir ekoldür.
4 /

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol