jacksparrowunsisliyengeci

kafasında bi şapkayla dolanan neşe küpüsüdür kendisi. şarkı söylerek ortalarda dolanır durur, benim olmadık zamanlarımda neşeme neşe saçar, beni benden alır efem. öperim de öperim. ciddiyim.

güzel bir geçmişin ardından amiyane tabirle amele kaynayan sitedir. herkesin kendini müzik eksperi sandığı, kalkıp emre aydın a gitarla ilgili öğütler verebilen, gripin için daha şık promosyon çalışmaları öneren, kimin sert kimin sakin olduğuna karar verebileceğine inanan insanlarla kaynamaktır forumlar. hani desteklediğim insanların yerden yere vurulmasına göz yummamak ayrı bir olay da ; hangi şuurlu insan evladı tutup da koyduğu bir video için ; "al ben bunu askerden izne geldiğimde yaptım alel acele, bu bile senin şarkılarından daha iyidir!" deme gafletinde bulunabilir ki o forumda başlığı açılmış ve amatör olmayan biri için. şaşkınlıkla izlemekteyim olanları, kişileri esefle kınamay da devam etmekteyim.

rolling stone dergisi için mart ayı kapağı olan adam. karakteriyle ilgili kimsenin ilgilenmediği üç beş şey yazmıştır melis danişmend hanımefendi. okunası bir söyleşi ve şık fotoğraflar eşliğinde şık bir görüntü olmuştur kendisi. kapak fotoğrafı da elinde gitarıyla duran iddiasız ve her zamanki gibi yeşil gözlerine dikkati çeken bir emre aydın dır. kendisinin gösterdiği tavır ve davranışlarla dikkat çektiğine, bunun da bir pazarlama stratejisi olduğuna inanan insanlara inat kendisinin küçük şehirden büyük şehire gelen ve kendisini olabildiğince kaybolmaktan korumaya çalışan bir adam profili çizdiğini anlatmaya çalışmıştır. lakin pasif bir karakter olmadığını da. sözün özü, emre aydın ı birazcık daha tanımak isteyen ve "benim bu adamla ilgili önyargılarım vardı, bakalım deva bulur muyum?" diye düşünen herkesin bir bakmasını tavsiye ederim.

solistine hayran, gitaristine ferman, şahsına münhasır, şahsi görüş olarak türkiye´de yetişmiş en iyi gruptur. her zaman dinlenmez tabii, lakin o kadar önemlidir ve o kadar güzeldir ki, insan kendini başka bir dünyada buluverir.
vega seven, dinleyen her insanın "hayatımın şarkısı" dediği şey bir vega şarkısıdır. insan bilerek ve isteyerek ayrılık sonralarında iz bırakanlar unutulmaz dinler
aşkına isyan edeceği zamanlarda "ben ondan, off çok çektim" dinler, güler, acısını unutur. gidenin arkasından tadın kaldı der; aşık fakat kararlı, bizi üzen neyse burda bitsin . ardından okkalı bir k9 patlatır, yorgundur, çek çek fişimi lütfen diye haykırır. kısacası vega, deniz, öylesi yoğun yaşar ve yaşatır ki, mütemadiyen deniz özbey akyüz e ait bir tını haline geliverir insan. bıkmaz, bıktırmaz, dinletir, acıtır, tamir eder, yıpratmaz. kısacası, mükemmeliyet arayışlarının son bulmasıdır binevi vega.

sabahın 7sinde olanca hissime tercüman olmayı başarmış şarika. böyle yarattığı sarhoşiyetle sözlerini forward etme isteğine kapıldım ama tutmalı insan kendini. kötü sonuçlar doğurabilir zira.

son zamanlarda dinlediğim en hasta albümlerden bir tanesi. sevdim mi sevmedim mi bilemedim bir türlü. şarkılardaki kopukluk ruh haline göre beğendirebilir kendini sanırım. her şarkı bir farklı. psikopat anlarınızda katil dinleyin, aşık anlarınızda beni severmiş o !
hani gerçekten iyidir hoştur da vokalin sesi de adamı tribe sokan cinsten olmayaymış süpermiş, tadından yenmezmiş.

çok özlenmiş kişidir. öyle böyle değildir allahıma.

(bkz: zenit)

yaran şarkısı herkes aynı hayatta kardeş türküler üyelerinden mehmet erdem tarafından söylenen hoş dizi. her ne kadar abartılı bir girişle ekranlara merhaba demiş olsa da bakalım, dileriz ki uzun ömürlü olur. flashbackleri de son derece başarılı idi.

her şarkısı kendinden geçiren, sahneleriyle deviren, tarzlarıyla yok eden enfes alman grubu, grubu değil efsanesi. delirtir
(bkz: sonne)
(bkz: rosenrot)
(bkz: mein herz brennt)
(bkz: reise reise)
(bkz: feuer frei)

uykum var.

çok koştu çok yoruldu, ve şimdi o da düştü... sonuç olarak da emre aydın fanı oldu. elden ne gelir?

3 yaşlarındaki minik kuzen ve benim aramda yaşanmış bir diyalogdan alıntıdır;

- abaaa, bu ne?
+eöö, şey, edepsiz seni.. (diyerek yanakları mancırılır..)
fakaattt...
-ben ona biniyim miiii?

hüzün, aşkınadır. aşık uykularım.

ona öyle demezler buralarda derken ne demek istediğini düşünmenin gereksiz olduğu şarkı-ül enfestir kendileri. zira aldatılmış ve duygusal bir kova erkeği ne derece kibar olabilir bu durumda bilemiyorum, dolayısıyla yazabildiği en duygusal esere, beş para eder mi varlığın ki yokluğun beni acıtsın diyebildiği bir esere ne kadar hiddetlendiğini yansıtmak, belirtmek istemiştir. şahsi kanaatimdir, "bu yaptığın bende böyle ağlak etkiler bırakmadı güzelim, biz de biliyoruz sana ne diyeceğimizi" diye alt başlık eklemiştir.

hakkında tek söyleyebileceğim;
oyunun en güzel yerinde zil çalınca üzülürdük ya, öyleyim.

emre aydın tarafından yıllar yıllar önce yazılmış nadide eser. bir cesaret git demesini becerir, insana da bunu yaptırabilir. aynı zamanda çok hoş bir klibi vardır. antakya´da çekilmiştir. şebnem dönmez barındıran kliplerin sonuncusudur, üçlemenin sonuca vardığı noktadır. yon thomas çekmiştir. ayriyetten;
sen hariç kimse yok sen de yoksun der ve geçer gider, içerden, derinden.

klip açısından şahane, sözler açısından enfes, ilk göz ağrısı, karın ağrısı, baş ağrısı ve bir nevi kalp ağrısı olur kendisi. neden böyle bir şarkı yazılabilir hep merak etmişimdir. insanın böyle şarkılar yazabilmesi için en kötü ihtimalle mazoşist olması gerekir zira.

nedenlere ihtiyacım olmasa da bazen "birini sevmek" için sebepler üretirsin. bir bakmışsın bir şarkı, gelmiş de bulmuş seni uzaklardan, üstelik de ruhuna nüfuz etmiş. bu şarkı öyle bir şarkıdır. nedenlere ihtiyacın olmasa da sevmişsindir ki;en başından beri biliyorsundur aslında nihai sonun dört duvar arası yalnızlık olacağını. bu şarkı mutlu anlarda nihai sonu yüzüne yüzüne vurur insanın. bunda da emre aydın payı tartışılmazdır.

tam karşıya geçerken bıraktığın o el benim diyerek şarkının ne anlatmak istediğini özetlemiştir işte aydınlardan emre beyler.
gitme diyor...