why nations fail

sonucu (bkz: başarısız devlet) ingilizcesi failed state olan ülkenin vatandaşlarına temel hizmetleri dahi sağlayamayacak kadar aciz düştüğü, kendisini devlet yapan en önemli şartlardan biri olan tek ve hakim otorite olma vasfını [insanlar toplu halde ve gönüllü olarak hakimiyet ve egemenlik yetkisini, devleti hukuksal olarak bağlamak suretiyle devretmesiyle vatandaş vasfı kazanır.(bkz: jean jacques rousseau )(bkz: toplum sözleşmesi)] kaybettiği duruma verilen isimdir.

devletlerin neden başarısız olduğu konusunda tahmin edebileceğiniz üzere bir adet liberal bir adet de sol görüş vardır. liberal görüşlü arkadaşlar devletin başarısız olmasını sadece temel hak ve özgürlüklerin kamusal bağlamda tahsis edilememesine bağlarken sol jargonlu arkadaşlar merkez periferi ilişkilerine(bkz: immanuel wallerstein ), ülkelerin eşitsiz gelişimi ve uluslararası sömürüye bağlamaktadır.

not: işbu entry tamamen sübjektif bir dille yazılmış olup suserlerin içeriğe katılıp katılmaması satırların sahibini çok alakadar etmemektedir.

galiba anlaşılamamış bir konu bu henüz. jared diamond'ın da böyle bir kitabı vardı. tarih boyunca sezgisel olarak bütün devletler çöküşe, gerilemeye direnecek yollar aramışlar elbette fakat ortada başarabilen yok. belki de entropi, insandaki ölüm içgüdüsü, varoluşsal kaygılar falan gibi zaten önüne geçilemeyecek etkenlerin sonucudur bu. kıtalar bile batıyor-çıkıyor, çarpışıyor bu dünyada...
yine de modern bilim, sosyoloji, psikoloji ve ekonomi alanlarındaki sürekli devam eden çalışmalarla belki de bir gün sistemi dengede tutmanın yolunu bulacak. tarihte görülmediği kadar üzerine düşülüyor bu konunun.

bunu neden sonuç ilişkisiyle irdelemekten çok devletlerinde insanlar gibi ömürlerinin olduğu,var olduklari zamanlarda inisler-cikislari düşüncesinde olduğum sorudur.kimi devletlerde babalar ölür çocukları o devleti devam ettirirler.ilk akla osmanli-türkiye,pers imp-ıran,helen-yunanistan bunlara verilebilecek ilk örnekler olabilir.suan refah içerisinde olan ülkeler bundan 4 5 asır önce su anki ıslam dünyasındaki ulkeler gibi akıl tutulması yasamislarken doğu medeniyeti ise askeri-ekonomik olarak batıya göre çok çok ilerideydi.her dönem dünyada bayraktar bir devlet olmuştur ki bu her zaman bir ihtiyaç doğrultusunda ortaya cikar.cin-osmanli-persler-almanlar-sovyetler-anglo saksonlar günümüzde batı (abd).bence bu hegomonya birkac asir daha surebilir ve roller yine degisebilir nasil ve ne zaman asil soru bu

daron acemoğlu ve james a. robinson tarafından yazılmış adından da anlaşılabileceği gibi batı ülkeler refah içerisindeyken birkaç istisna hariç neden dünyanın geri kalanın aynı refah düzeyinde olmadığını irdelemiş.sebebini kurumların zayıflığına ve mülke saygının varolmaması olarak açıklanan okunmanması gereken kitaptır