fight club’dan sonra amerikan sinemasına neler oluyor diye hem düşündürten hemde sevindiren film. genel olarak kör gözüne mantığıyla mesajlar veriyormuş efendim devrimi bireyler üzerinden anlatıyormuş gibi malum ezik ve de çizik çevrelerin (çizikler: 60 ve 70’lerin siyasal mantığı) eleştirlerine maaruz kalan film. bir gün gazetesinde bir aklı evvel bir yazı yazmıştı unuttum şimdi ismini bu zat şöyle bir eleştiri sunmuş filme; efendim film yapısalcı değilmiş kara bayrak ile alakası yokmuş kurucu anarşizme, toplumun yatay anti-hiyerarşik örgütlenmesine, temsilin reddedilmesine, anarşizmle gelecek alternatifin hemen bugün örgütlenmeye başlamasına ve diğerlerine dair o koca külliyat ve sayısız pratikler bir ışık çalımıyla çoktan rafa kaldırılmıştır demiş. ebe dünyanın en zeki insanı toplumuna yabancılaşmış kendini aristo’nun devletinde sanan kardeşim sen bu jargonla bu toplumda hatta bu toplumu bırak dünyada devrim yapmayı anarşizmi getimeyimi planlıyorsun aferin sana. film kim nederse desin zeka seviyelerinle ünlü amerikalıları bile gaza getirmeyi başardıysa. v’nin sayesinde yeni apolitik ve umarsız nesil politize olabilmeyi az da olsa başardıysa bu film ve filmin yapımcıları cennetliktir. filmin aslında ana mesajı çok basit diyorki v filmin başlarında
ama bir fikri öpemezsiniz..
ona dokunup sarılamazsınız.
fikirler kanamaz.
onlar acıyı hissedemez.
ve onlar sevemez.
ve özlediğim bir fikir değil..
bir adam.
yani bizim yeni manifestolara, devrim yöntemlerine ve yollarına ihtiyacımız yok. bize bir adam lazım yani ateşi yakacak biri. tankların önünde duran adam gibi, namluya çiçek koyan savaş karşıtı gibi bir sembol lazım. ne yapıyor v parlementoyu uçuruyor, ondan önce adalet sarayını havaya uçuruyor (bkz: havaya uçurmak) yani toplumun kafasındaki sembolleri yok ediyor. onlara olan güvenin ne kadar boş, onların kafalarda ne kadar abartıldığını ispatlıyor. yani toplumu semboller ile harekete geçiriyor. filme ne eleştiri sunuluyor efendim birey üzerinden devrimi anlatıyormuş. sırça köşklerinden sallamasyon yapan pratik kabızı abiler ve ablalar böyle söylüyor. sen bu ülkede ve de dünyada insanların semboller ile bir şeyleri seçemeye başladığını unutuyormusun. aklıma bu noktada (bkz: abbie hoffman’ın )enfes sözü geliyor aklıma biz insalar ile cümleler ile değil imajlar ile iletişim kuruyoruz. evet hoffman bu yolu izledi ve binlerce amerikalıyı savaşa karşı savaş ile karşılık vermeyi başardı. bizim sözde sisteme karşı ama librealizmin öngördüğü özgür köleler buna karşı. v for vendetta başarılı ve güzel bir filmdir. üzerine uzun yıllar konuşulacak ve uzun yıllar izlenecek bir filmdir.
(bkz: çok doluyum be sözlük)
(bkz: isyanım var benim kadere )
(bkz: arabesk)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?