türbanlı kız ve başı açık arkadaşının maceraları

bi araları açılsa da herkes kendi dünyasına dönse, mutlu mesut yaşasalar.

hep derim, agzınız laf yaparken beyniniz de azıcık bu laflarınızın nöbetçiligini yapsın diye ama, pek tınlayan yok anladıgım kadarıyla.


haa, konusu geçmi$ken belirtmeden atlayamayacagım; geçenlerde de türbanlı bi kız arkada$ımın erkek arkada$ını elinden aldım.. napacaksın onunla elletmez koklatmaz; sen bana gel hayatını ya$a dedim. adam da kandı. hep derim erkekler az biraz salaktır diye.

(bkz: busra)

hep demişimdir, mühim olan başın değil, kıçın açık olup olmamasıdır. sonra böyle başlıklar çıkıyor ortaya. hayır ufakken ben de deli uyurdum; yorgan kayardı üstümden hep ama öğrendik uyurken sabit kalmayı.

tam çizgi roman olası bir potansiyele sahip konu başlığıdır; valla cesaret edip de bu işe girene söyliyeyim, yayın evleri bu projenizi kapışacaktır. bu ikili batman ile robin gibidirler ama, ortada acı bir gerçek de var: hikayeleri asla mutlu sonla bitmez; türbanlı kız eninde sonunda erkek arkadaşını başı açık kıza kaptıracaktır. tatmin noksanlıklarını gideremediği sürece bu önüne geçilemez bir gerçektir. şimdiye kadar hep böyle olmuştur, bundan sonra da böyle olacaktır. bu arada çizgi roman da eğer çıkarsa kesin alacağım ve merakla okuyacağım bir eser olur, cidden.