türbanlı doğmak

yer: anadolunun bilmemne ili, bilmemne ilçesi.
konu: "ben buraya dogmu$um"
zaman: 2010
ba$roller: 10 ya$ındaki kız ve ailesi.

zehra her zamanki gibi meydandaki meyve haline yollanmı$tı anası tarafından. o meyve sebze alırken, bi küçük kız karde$i de küçük annelik yapıp diger karde$lerine bakıyordu. anası yufka açıyordu, babası ise ameleydi. i$ olursa gider, olmazsa da sabahları geç kalkar kahvaltısını edip kahveye giderdi, havayı $ööyle bir koklamaya. yine kahvedeydi, atıyordu pi$ti kagıtlarını bir bir. zehra çok büyümü$tü, babası degil artık kendisi gidiyordu alı$veri$e. yarın bir gün de hayırlı bir kısmeti çıkardı kesin. eee her gün meydana gide gele elbet biri görürdü onu. anası öyle demi$ti. tüm kom$u teyzeler de bunu konu$urdu zaten; büyümü$tü artık ne de olsa.

saçları çok güzeldi bir kere, gözleri saçlarının kumrallıgına e$lik ederdi, elaydı zehir zemberek bakardı insanın gözlerinin içine...güzeldi yani. tasası yok o anlamda.

ama onun hiç o taraklarda bezi olmamı$tı ki. gittigi okula, istanbul’dan kitap bagı$ı gelmi$ti. kitapla hiç arası yoktu ama, ilgisini çekmi$ti kitabın ismi: ye$il kiraz.
ilk kitabı aldı müdürün kütüphanesinden, devamı varmı$ öyle demi$lerdi ona; ama bir türlü 2. kitabı bulamamı$tı. severse bakardı bi çaresine nasılsa.
derslerine 4 elle sarılmı$tı. tamam belki kardelen degildi o, dogudaki kızlar gibi ilkokulundan alıkoymuyordu babası ama, ileride çok güzel yerlerde olmayı hayal ederdi hep, kardelenden daha uzun ömürlü olacagını tasarlardı kafasında. ba$kasının kendisi yerine bir $eyleri dü$ünmedigi bir hayat; kendinden sorumlu, ba$ı dik alnı pak; parasını nereye harcayacagını bilen bir kadın. erkenden evlenmek yoktu hesapta. diger arkada$larını bu dik ba$lı dü$ünceleriyle uyu$amazdı... elalemin heriflerinin derdini tasasını çekemezdi; daha önünde kocamaaan özgür bir hayat varken...

ama onu aklına gelmeyen bir olasılık daha vardı hayata dair... bir hayallerine karı$mamı$lardı onun bir de kafasına.

bir gün yine meydana çıkacaktı,evdeki erzak azalmı$tı.dönerken de $u ye$il kiraz’ın ikinci kitabını bulabilmeyi dü$ünüyordu, çok $ey ögrenmi$ti ondan sanki.. parayı her zamanki yerinden aldı, ama kendisine dogru gelen, ciddi ifadeli suratı pek begenmedi.

- noldu ana?
+ gel sen hele bi, senle konu$mak gerek.
...
..
.
+ sen artık ergen oldun, yani büyüdün. evlensen çocugun olur!
-...
+ biz nası geziniyosak sen de öyle olacan!
- nası yani?
+ yok öyle artık fıldır fıldır gezmek orda burda. rahat olamazsın öyle çocuklar gibi. giy türbanını nereye istiyorsan gidersin.
- ama ana, ben okula gidicektim daha?
+ bi$icik olmaz... diger fırıldak arkada$larını söyleyiverirsin sana derste tuttugu çizittirmeleri gösterirler.
- ne?!
+ bakkalın oglu cem$iti sana bakıverirken görmü$ler, güzel demi$ senin için orda burda. sen örtün de o seni yine güzel bulsun. hem ben de senin gibiydim, bak ne güzel oldu babanı buldum. ne istiyon daha?
- ana etme eyleme!
+ kızım, sen burda dogdun ona göre de ya$ayacaksın. o kadar!

sormadılar ki ona dogarken dinini. yazmı$lardı oraya islam diye; otomatige baglamı$ gibi; sanki ba$ka dinden dogmak yasakmı$ her $ey bizim elimizdeymi$ gibi. zehra da bulundugu yerde nasıl gördüyse öyle ya$amalı; giyinmeli konu$malı yazmalı, en önemlisi de susmalı...
bi hayallerine karı$mamı$lardı bir de kafasına ya... ikisini de aldılar elinden.

sonuç mu?
anası babasıyla birlikte sahilde yürürken, karde$lerinin elinden tutarak onları hizaya getirmeye çalı$an, sözüm ona küçük kadın. ba$ı baglı, çakma barbie bebekli giysilerinin içindeki zehra; ba$ı da sözü de fikri de baglanmı$ olan...

* neden sustun zehra, sen bunu istemiyordun ki?
- ben buna dogmu$um abla, ba$ka türlüsü yok ki bizim oralarda. ya$ayamazsın; ya$atmazlar..

-iipek gibi bi türbanınız oldu efendim allah bağışlasın

+ neö türban mı ben kara çarşaf doğuracak bu kadın dömedim mö!!