tuketici toplum

bir toplumu olusturan bireylerin yuzde olarak cogunluk olusturan kisminin uretim adina calismayarak sadece tuketmeye yonelmelerinden dolayi toplum genelinin aldigi isimdir.

vahşi kapitalizm’in kaçınılmazıdır. bir gün bu toplum kendisini yok edecektir.

minik amerika olmaya karar verdiğimizden beri emin adımlarla yürüdüğümüz ve artık uzman haline geldiğimiz toplum tipi.

kapitalizm’in son evresidir ya hakim olacaktır yada yok.

insanlarının mutlu olmak adına sürekli tükettikleri, tükettikçe daha da mutsuz oldukları, mutsuz olunca da yine mutlu olmak için tükettikleri, bu kısır döngü içinde yaşayan toplum. reklamların, kliplerin, filmlerin bu düşünce üzerinde çok büyük etkisi olduğunu düşünürüm. bir klipte bir araba markası sponsor olur, klipte o araba gözükürse müziğin büyüsüne kapılan insan o arabaya sahip olundca kendisinin de hayatının o kadar etkileyici olacağını düşünür. fakat olmaz tabii. bu yüzden doyumsuzca yine başka bir yerde gördüğü başka bir nesneyi ister. o nesneye sahip olmak reklamındaki gibi etkileyici bir hayata sahip olmayı çağrıştırır. oysa etkileyici olan reklamdaki müziklerdir, çekim teknikleridir. mesela bir giyim markasının reklamında cıvıl cıvıl giyinmiş gençler vardı. gayet sarmaş dolaş, arkadaşça bir tabloydu ve insanlar sokaklarda dans ederken çekilmişti. mağazanın önünde bu tabloyu görünce etkilenmiştim ve hemen bir şeyler almak üzere içeri dalmıştım. neyse ki uçuk fiyatlar beni kendime getirmişti de gereksiz bir alışveriş yapmamıştım.
insanlara tüketime yönlendirmenin bir sürü değişik yolu vardır elbet. bu bir sürü yol insanlara mutluluğun yolunu tüketmek olarak gösteriyor. tüketince mutsuz olmaya devam eden insan daha çok tüketiyor ve doyumsuzlaşıyor. işte böylece bir tüketim toplumu doğuyor, doğuruluyor. tüketime, paraya bir din gibi inanan bir tüketim toplumu. bu yüzden neslimiz en güzel havalarda bile alışveriş merkezlerinde gezip, yeşilliğin ortasında açmış bir çiçeğe bakmak yerine alışveriş merkezlerindeki plastik çiçeklere bakarak kutluyorlar baharı. doğasından kopan insan da mutsuz oluyor elbet.
tüketim toplumu uyuşturulmuş bir toplumdur. ne yazık ki istemesek de ucundan kıyısından bulaştırılıyoruz bu topluma.