toplumcu gerçekçiler

toplumcu gerçekçilik, devletin resmî sanat görüşü olarak rusya’da ortaya çıkan ve ana ilkeleri, 1934’te toplanan sovyet yazarlar birliği’nin birinci kongresi’nde saptanan bir sanat ve edebiyat akımıdır. estetik bir sistem halinde kurulmamış, kongrede tespit edilen ilkelerin zamanla geliştirilmesiyle sistemleşmiştir. sanatın ne olduğu sorusundan çok, ne olması gerektiği sorusuna cevap veren bir akımdır.
türk şiirinde toplumcu gerçekçi anlayış, nâzım hikmet’in öncülüğünde başlamış ve garip şiirini yeterince toplumcu bir şiir olarak görmeyen, hatta gerici bir tutumun ürünü kabul eden 1940 kuşağı şairlerinin şiirleriyle yaygınlık kazanmıştır. bu akımın başlıca temsilcileri arasında
izzettin dinamo
rıfat ilgaz
cahit irgat
niyazi akıncıoğlu
fethi giray
suat taşer
faruk toprak
şükran kurdakul
enver gökçe
mehmet kemal ve
arif damar’ın adları sayılabilir.

www.izedebiyat.com