tiyatroya gitmeyi garipsemek

-aa nereye böyle?
+tiyatroya gidiyoruz
-aa ne garip.
+ne garip?
-hangi film?
+tiyatro!
-aa isme bak ne garip.
böyle olsa gerek kanımca.

bir çok usta oyuncunun sinema filmlerinde oynadığı,dizilerde oynadığı görülmektedir, malesef bir çok tiyatrocumuzun tiyatrocu kimlikleri,dizi oyunculuğu kimliklerinden sonra biliniyor vahim bir durum girift bir durum.

biletlerin çok öncelerden tükenmesi. tiyatroya ögrencilerin sinemadan az ilği göstermesi, tiyatronun tanıtımının yapılamıyor olması ve olağan durum tiyatronun garipsenmesi, üzücü.

sinema gibi bir icadın bizlere bah$ettigi kötülük.tiyatroya gitmeyi garipseriz, evet. cunku sinema daha canlı ve de eglenceli gelir bizlere. arka sıralara oturdugunuzda bile sesleri gayet net ve görüntüleri de muhte$em $ekilde görebilirsiniz.ha bu güzel bir $ey midir, hayır. sorun bizlere tiyatroyu sevdirmekle pek ilgilenmeyen büyüklermizdedir, ya da kendi içimizde.bilemedim $imdi.

kendini üçüncü bir gözden "o anda" yaşamak istememek. şahsımın asla düşmeyeceği bir durum!
(bkz: garip çok garip)

(bkz: sanatın içine tükürmek)

önyargılardan doğan bir durumdur. neden sinema tiyatrodan daha eğlenceli görülür, bilemiyorum. belki de tiyatronun daha eski bir sanat olması sinamanın daha çağdaş olduğunun düşünülmesine yol açıyordur. bu cümleyi kuran insanların çoğu da -okulda zorla götürülen oyunlar dışında- tiyatroya gitmemiş insanlardır. belki de okullarda çocukları tiyatroya götürme uygulaması, bunun zorunlu olması ters bir tepkiye yol açıyordur. ama yazıktır, günahtır, onca oyuncunun verdiği emeğe. hem de izlemeyenler tiyatronun o büyüsünü kaçırıyorlardır.

nedeni anlaşılamayacak bir şekilde bazı insanların yaptığı ve ardından "boşver abi napıcan tiyatroyu, en iyisi sinemaya gitmek" diyerek kendilerini savunma hadisesi.

halbuki mümkün oldukça tiyatroya gidilmeli, ihmal edilmemelidir.