seven insan, sevda yolunda engellerle karsilastikca, sevginin gucuyle mucadele verir. ve sevda bu birbirini kazanma savasiyla cogalir, deger kazanir, anlami kutsal hale gelir.
kolay kazanilan sevdalar kolay biter. azicik aci lazim, ayri dusmek lazim, biraz hasret yanina, gozyaslari lazim, sonra kavusmak, kiskanmak lazim onun hesabina baskalarindan bile kendini, siir yazmak lazim aska dair, kendince kaleme alinmis hikayeler mesela...
tarih boyunca hala sevdalara ornek gosterilen asklarda hep bu vardir. huzun hasret mucadele ve sonrasinda kavusma ya da kavusamama, ama sevda hep vardir. sarkilar, turkuler yaktirir seven yureklere.
ferhat, daglari delecek gucu nerden aldi, sirine olan hasretinden ve kavusma azminden tabii...
seven insan, yeryuzundeki butun canlilara o modun icindeyken daha bir yaklasir ve onlari yaratan tanriya da sukreder.
gercek sevda boyle bir seydir iste. iki kisinin arasinda baslar dalgalar halinde tum cevrelerine yayilir. sevgi yumaa themesindeki gibi bembe bir dunyanin icinde birlikte daglar, tepeler, okyanuslar astirir insana.
sevmek lazim.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?