seni arıyorum

(bkz: her yerde biraz sen varsin)
(bkz: baktigim her yerde gozlerin)

ahmet selcuk ilkan siiri de mevcuttur ki bu siiri armagan ettigim biri de mevcuttur;

bu şehrin bütün sokaklarına sinmiş yalnızlığım
sensizliğin köşe başındayım
avuçlarımda kırık dökük pişmanlıklar
avuntusuz çıkmazlara doğru yürüyorum
bütün umutsuzluğuma inat
yine seni arıyorum...

dudaklarımda bildiğin o ıslık
sokak lambalarına sığınıyorum
hafiften bir yağmur ağlıyor benimle
bir deli rüzgar saçlarımda
yalnızlıktan üşüyorum
bulamayacağımı bile bile
yine seni arıyorum...

anlatacak nelerim var bir bilsen
içimde ihtilaller kopmuş
kendime sürgüne verdim
mutluluğum çoktan iflas etmiş
itiraza hakkım yok biliyorum
beni savunmak sana düştü
seni arıyorum...

yarım kalmış şiirlerim gibisin
yaşanmamış çocukluğumsun anılarımda
öylesine eksiğim sensiz
öylesine sahipsiz
işte bütün umutlara havlu attım gidiyorum
içinde geç kalmışlığın çaresizliği
çocuklar gibi ağlıyorum
ve gel gör ki her damla gözyaşımda
yine seni arıyorum...

ümit yaşar oğuzcan şiiri:

şimdi bir an dönerek gerilere, hani
bir zamanlar beni ölesiye yaşatan
ellerimi bırakıp, sevecen ellerini
çevremi sımsıcak bir sevgiyle kuşatan
seni arıyorum.

bir deniz hıçkırıyor ta içimde, dinle
giderek yalçın kayalar, kumlar eriyor
şimdi baş başayım bir kıyıda kendimle
ve bende var ettiğin o ben, can veriyor
seni arıyorum.

gülerdin bir zamanlar güneş batmazdı
baştanbaşa bir gül bahçesiydi ortalık
renkler ya mavi, ya pembe, ya beyazdı
oysa şimdi ne yana baksam karanlık
seni arıyorum.

varsın ama yoksun. yanımdasın, değilsin
gözlerim boşuna deliyor geceleri
tek seni bir kez daha görebilmek için
daldırıp ellerimi benden içeri
seni arıyorum.

ellerim içimde bir kan golüne batıyor
bağırıyorum kimseler duymuyor sesimi.
dişlerim hırsla dudaklarımı kanatıyor
ve senden uzakta verirken son nefesimi
seni arıyorum.

bu son aldanışım, son yıkılışım olacak
gelsen de boş artık gelmesen de, ben yokum
yine de son bir ümit kırıntısıyla, bak
o, her şeyi yitirdiğim anda bulduğum
seni arıyorum