sana güveniyorum ama dışarıdakilere güvenmiyorum

çoğu zaman geçiştirmesi cümlesi olarak kullanılan söz. kullanıcıları da belli anne, baba, dede ve bilumum büyük kimseler kullanır kendinden yaşça küçüklere bir şeyi vazgeçirmek veyahut geçiştirmek için. hep aynı yalan ama değişmez;

+ baba ben istanbul’a gidiyorum maç için.
- olmaz gidemezsin.
+ neden?
- bir sürü it kopuk var memlekette
+ e nolcak ya kaç yaşına geldik
- ben sana güveniyorum ama dışarıdakilere güvenmiyorum!

bu gibi birçok örnek verilebilir bittabi fakat şöyle bir durum var. ulan çoğu anne-babanın evladına güvendiği fikrini ortaya koyarsak ki bu çok fazla bir yüzdedir bu aile tarafından güven duyulan kişiler dışarıya çıkınca o bizim meşhur "dışarıdakiler" olmayacak mı? böyle de garip bi paradoksa sokuyorlar aileler çocuklarını, sonra oğlum/kızım hep bilgisayarın karşısındasın, çık dolaş biraz dışarda. bir gün çıkar gezersin telefonun çalar tabi bi saatten sonra;

+ nerdesin, daha gelmiyo musun eve?
- bik bik bik falan filan.
+ hadi çabuk, yarım saate evde ol.

hayır bi de nerde olduğunu algılamadan böyle minimal bir süre verip evde olmak istenir sizden.tabi eve gelince yine aynı şeyler.

(bkz: bi kere de bana güvenme de dışarıdakilere güven lan)