nur cemaatinin kurucusu.
hayatının buyuk bir kısmını surgun, kacma ve inziva ile gecirmitir.
lisede van kalesine yaptıgımız bir ziyarette bize anlatılan şuydu:
vakt-i zamanında bediuzzaman van kalesinde inzivaya cekilmiş, surekli orda okuyup dua edermiş. bir gun kalenin burcunda -ki bu burc su anda orda etrafı cevrilmiş ve ziyaretci akınına ugruyor- gezerken ayagı kaymıs ve kalenin en ustunden asagı dogru dusmeye baslamıs. bediuzzaman olumu falan dusunmeden "eyvah davam" diye haykırmıs. ve tam o anda cubbesi orda bir dala takılmıs ve olmekten kurtulmus.
ne kadar dogru bilemiyorum.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?