saçmalama

abuk subuk seyler soyleyen birine durmasi icin soylenen soz. genelde sonuna unlem koyarlar! koymazlarsa fiilimsi olur.

(bkz: sacmalamak)

alper mestci ve huseyin ozcan’in unlulerin soyledigi "beyne zarar" cumlelerden derledikleri kitabin adi. ornek: kalbim bos, beynim bos... (seren serengil)

"çekirdeğini ateşlersin önce bir yuvarlak oluşur ilk önce kendi içinde ve benliği kendisine oluşturulan bu yuvarlağın ilerleyen dakikalarda yapay zekasının gelişimine kadar gider ben daha büyüğünü daha iyisini yaparım diyip deli gibi çevresinde bu sözü tekrarlayarak bilmediği bi yerde delik açmaya doğru hızla ilerler bilmezki o açtığı deliğin daha büyük delikleri ve daha büyük deliklerin daha büyüklerini yapmak için uğraşacağını belki çocukken babasının vurulmasını görebilen biri gibi büytüyünce daha iyisini yapıcam der kendine ve yapar onunki ona döner bunun kşi buna kısır döngü olur sonra yuvarlaklar içinde boğuılmuşsundur uzaydasındır şimdide orda da delikler vardır ama bunlar sana değil sen onlara delikler açıyosundur onlar deliktir ama sen onlardan daha iyisindir yükün hafiflemiştir kendinden kötüsüne rastlamışsındır artık o yük onundur o kara deliktir zaten o herşeyi içine alır tıpkı ilk başta herşeyi karalekesiyle kapladığı gibi" bunun gibi

alper mestçi ve hüseyin özcan’ın hazırladığı akıllara ziyan iki kitaptan ilki.
kitap hazırlanırken shockhaber kaynak olarak alınmış ve en iyi 500 saçmalama mantığıyla hazırlanmıştır.

yayınevi: parantez yayınları

(bkz: radar oldum)

"ya saçmalama yaa" kalıbında sıkça kullanılan kelime.

sevgililer arasında kullanıldıgı takdirde zaman zaman yıkıcı etkileri oldugu görülmü$tür.