said nursi’nin abartılı vesikalara yer verdiği eseridir risale i nur. nasıl mı? bu kitaptan bir alıntı yapmak istiyorum.
"hem ankara’da, divan-ı riyasetinde pek çok mebuslar varken, mustafa kemal, şiddetli bir hiddetle divan-ı riyasetine girip, bana bağırarak: "seni buraya çağırdık ki, bize yüksek fikir beyan edesin. sen geldin, namaza dair şeyler yazıp içimize ihtilaf (ayrılık, aykırılık) verdin" dedi. ben de onun hiddetine karşı dedim ki: "namaz kılmayan haindir; hainin hükmü merbuttur (reddolunmuş, kovulmuştur) dedim. dehşetli bir put kırdım."
emirdağ layihası
şimdi bu yazıyı dikkatle okuyun. çok büyük bir ihtimalle atatürk’ün ölümünden sonra yazılmıştır bu yazı. said nursinin, atatürk’ün karşısında bu sözleri sarfedebilme ihtimalini düşünmek için herhalde aptal olmak gerekir. çünkü said nursi’de atatürk’e bu sözleri sarfedecek yürek yoktur. zaten böyle bir diyalog olsaydı hemen gereken yapılır, said nursi oracıkta enselenirdi. üstelik kendisi büyük bir küstahlık yaparak atatürkü puta benzetmektedir.
işte said nursi atatürk düşmanı bir şahıstır. yazdığı saçmalıklarıyla büyük bir mürid güruhunu arkasına almıştır. bu cümleler said nursi tarafından müritlerine cesaret vermek amacıyla yazılmıştır. yoksa hiçbir tarihsel geçerliliği yoktur.
bizce öyle...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?