genelkurmay başkanı yaşar büyükanıt’a gönderdiği mektup içerisine bayram harçlıklarından biriktirdiği elli lirayı destek amacı ile gönderen ve henüz 4. sınıfa giden bir kardeşimizdir kendisi. genelkurmay’ın sitesinde en anlamlı bağış şeklinde haber yapılmıştır. yazdığı mektup aşağıdaki gibidir :
sayın paşam,
şahsınızda kahraman ordumuzun geçmiş bayramını kutluyor siz büyüklerimin ellerinden öpüyorum. paşam bu bayram büyüklerimin el öpme hediyesi olarak verdikleri paraları biriktirdim, elli liram oldu. bunları mehmetçik vakfına verilmek üzere yolluyorum. sözlerimi dedemin öğrettiği şu sözle bitiriyorum (atalarımıza ait;
ne mutlu bana ki türk yaratıldım, gönlümün gururudur bu. ne esir düştüm ne satıldım, türklüğün şuurudur bu.
(ne mutlu türklüğüyle gurur duyabilene)
rabia şerife yıldırım
zeyni hanım i.ö.o
4/b sınıfı öğrencisi
karabağlar / izmir
şimdi sorarım size, en son cümlesinde "ne mutlu ki türklüğüyle gurur duyabilene" cümlesiyle belki de herşeyi özetleyen bu kızımızın elleri öpülmez de ne yapılır.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?