tamamiyle teoriden ibaret bir sözdür. halbuki ben şah için özel bir kutu hazırlamıştım ve oraya naklediyordum oyundan sonra.
oyun bitince sah da piyon da aynı kutuya konur
satranç oynadıktan sonra oyun malzemelerini dağınık bırakmama ve toplama gerekliliği üstüne söylenmiş bir söz. ya da gerizekalıyım; ki bu 2. olasılık daha bir yüksek, hıhım.
hayat oyundur ...
fazla ciddiye almamak hırslara yenilmemek dibine kadar tadını çıkara çıkara yaşamak gerek ...
fazla ciddiye almamak hırslara yenilmemek dibine kadar tadını çıkara çıkara yaşamak gerek ...
piyonların bazıları daha oyun bitmeyen kutuya konur, asıl da iç acıtan budur efendim. evet.
şah ve piyonun yanı sıra gerek vezir olsun, gerek kale, veyahut fil, onlar da aynı kutuya konulmaktadır. kendileri için ayrı bir kutu yoktur. bir arda güzelce geçinip giderler. evet.
son günlerin en moda kişisel iletilerindendir.
mutluluk oyunu bitince aşkta sevgide ; anı kutusuna girer.
bu bağlamda her oyun satrançtır.
yüzeysel bi yaklaşımla bakarsak oyun bitince sahın ve piyonun hatta diğer taşların artık bi önemi kalmaz sivilde o taşlar anlamsız birer objedir.o yüzden nereye konulduğu önemini yitirir.ayrı ayrı paketlemek veya aynı kutuya koymak arasında fazla bi fark yoktur.
(bkz: her canli olumu tadacaktir)
tabi anlayana...
tabi anlayana...
(bkz: kurtlar vadisi)
ölüm adildir,aynı haşmetle vurur şahı fakiri (nazım hikmet ran)
bu söz ölümün saltlığı hakkında bizlere çok fazla ipucu vermektedir.
yaşamla ölüm arasındaki sıkışık ve konforsuz bir oyunun değişmeyen oyuncuları olan insanlar,ömürleri boyunca paranın,şöhretin,gösterişin ve prestijin izini sürmüşlerdir.
yolun sonunda karşılaşılacak olan ya aydınlıktır ya da karanlıktır. ancak asıl önemli ve gözden kaçırılmaması gereken konu oyun bitiğinde yani tiyatro perdesini son kez kapattığında,tiyatro rejisörünün,senaristinin,sahne amirinin,baş oyuncularının,diğer oyuncularının ve sahne emekçilerinin aynı perdenin arkasındayken seyirciye veda edecekleridir.
yaşamla ölüm arasındaki sıkışık ve konforsuz bir oyunun değişmeyen oyuncuları olan insanlar,ömürleri boyunca paranın,şöhretin,gösterişin ve prestijin izini sürmüşlerdir.
yolun sonunda karşılaşılacak olan ya aydınlıktır ya da karanlıktır. ancak asıl önemli ve gözden kaçırılmaması gereken konu oyun bitiğinde yani tiyatro perdesini son kez kapattığında,tiyatro rejisörünün,senaristinin,sahne amirinin,baş oyuncularının,diğer oyuncularının ve sahne emekçilerinin aynı perdenin arkasındayken seyirciye veda edecekleridir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?