2007 aralığında m.sinan oditoryumunda oğuz atay için düzenlenen toplantının birinci günü,oğuz ataydan bir bok anlayamayacakların zevzekliğinde geçtiğinden ikinci güne katılmak,oğuz atay’a siktir çekmek gibi bir şey olacaktı.ikinci günde yoktum bu yüzden.ikinci günden sadece murathan mungan’ın atay’a mektubunu dinleyemediğime üzülmüştüm.sanki ’adam’ gibi anlamak sadece o olacaktı diye düşünmekteyim.akşam olmuştu,kenarda bir masa gözüme soktu kendini:resmen oğuz atay satıyorlardı.bre melunlar bari o toplantı derlemesini insan gibi dağıtsaydınız.hele elif şafağın günün finalindeki konuşmasını izleseydiniz selim ışık’tan önce intihar ederdiniz.sevgili oğuz atay,sana bunu da yaptık.bizi affetme sakın,bizi itin götüne sok.daha fazla söz anısına hakarettir,hadi dağılın...unutmadan,oğuz atay’ın demiryolu hikayecileri:bir düş’ü,franz kafka’nın günlüklerinde yer alan ’kalda hattını anımsayış’la birlikte okuyun.okuyunda size nasıl bir tuzak kurduğumu kavrayın.kah kah kıh kıh:
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?