anne ben geldim, ustum basim
uzak yollarin tozlariyla perisan
coktan paralandi ordugun kazak
uzerinde yesil nakislar olan
anne ben geldim, yoruldum artik
her yolagzinda kendime rastlamaktan
hep acili, sarhos ve sarsak
siirler cirpistiran bir adam
kurumus kuyunun suyu,
incirin sutu coktan cekilmis
bir zamanlar dunya sandigim bahceyi
ayrik otlari, dikenler burumus
kapidaki cingirak kararmis nemden
atnali ve sarmisak duruyor ama
oglum, mektup yaz diyen
sesin hala kulaklarimda
anne ben geldim, agdaki balik
bardaktaki su kadar umarsizim
dizlerin duruyor mu basimi koyacak?
anne ben geldim, oglun, hayirsizin..
ahmet erhan
teoman
ne vakit okusam bir yerde bir sekilde gozume ilisse yada dinlesem kendi dilimden annemin bana tanridan daha yakin oldugunu dusunduren dizelerdir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?