niyâzî-i mısrî - ben sanırdım
ben sanırdım âlem içre bana hiç yâr kalmadı,
ben beni terk eylerim bildim ki ağyâr kalmadı.
cümle eşyâda görürdüm hâr var gülzâr yok,
hep gülistân oldu âlem şimdi hiç hâr kalmadı.
gece gündüz zâr u efgân eyleyüb inlerdi dil,
bilmezem n'oldu kesildi âh ile zâr kalmadı.
gitti kesret, geldi vahdet oldu halvet dost ile
hep hakk oldu cümle âlem çarşı pâzar kalmadı.
dîn diyânet âdet ü şöhret kamu vardı yele,
ey niyâzî n'oldu sende kayd-ı dindâr kalmadı.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?