ahmet kutsi tecer’in meşhur şiiri.
geceleyin bir ses böler uykumu,
içim ürpermeyle dolar: nerdesin
arıyorum yıllar var ki ben onu,
aşıkıyım beni çağıran bu sesin.
gün olur sürüyüp beni derbeder,
bu ses rüzgârlara karışır gider.
gün olur peşimden yürür beraber,
ansızın haykırır bana: nerdesin?
bütün sevgileri atıp içimden,
varlığımı yalnız ona verdim ben,
elverir ki bir gün bana derinden,
ta derinden bir gün bana "gel" desin.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?