ne hususta

çağlamanın ritmiyle insanın kendinden geçmesi an meselesi olan şarkı.

sözleri:

gazetelerde yazılanlar planlar olabilir mi acaba?
herkes bir köşeden çekiyor, arzusun bilen var mı arasında?
biz mi saf düşünüyoruz ya da herkes öyle değil mi lan yoksa?
aman ha!

işte şurada konuşuyoruz kendimizce güzel bir dille
anlaşıyoruz da şöyle böyle, buna da şükrediyoruz. eyvallah...
mevlana farsça yazmış. divan edebiyatı zaten failun
yunus emre var toprakta, öyle tatlı arı bir dille
aman ha!

ben de bu dilde söylüyorum, çok çok daha rahat oluyor diye.
inceden döner de dilimiz ecnebi dillerin kimine.
gelip de soran da olabilir ’tercihin neden budur’ diye?
cevabım şu olacaktır ’cause i love my language brother!’
aman ha!

aynen! dilimi seviyorum, bu dile gülüyorum hem de.
şarkı söylemeyi de bu dilde oturup kendi kendime
kötü konuşturmayın bizi tadımız kaçmasın haybeye.
neyzen olur üfler sonra, belan olur hep ömrünce.

bir hariçten gazelciler bestesi.