bir ağaç var içimde
fidesini getirmişim güneşten.
salınır yaprakları ateş balıkları gibi
yemişleri kuşlar gibi ötüşür.
yolcular füzelerden
çoktan indi içimdeki yıldıza.
düşümde işittiğim dille konuşuyorlar,
komuta, böbürlenme, yalvarıp yakarma yok.
içimde ak bir yol var.
karıncalar buğday taneleriyle
bayram çığlıklarıyla kamyonlar gelir geçer
ama yasak, geçemez cenaze arabası
içimde mis kokulu
kızıl bir gül gibi duruyor zaman.
ama bugün cumaymış, yarın cumartesiymiş,
çoğum gitmiş de azım kalmış, umurumda değil
(bkz: vera’ya i)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?