montla sic

umut sarıkaya’nın geçen hafta gülmekten insanı yardıran karikatürünün ana teması. aşk acısı çeken bir arkadaşa hayatı yiyip bitirmiş bir ulu abimizin tavsiyesidir bu cümle. hayatı sorgulatır alır götürür.

http://img159.imageshack.us/img159/3494/montlasicmx7.jpg

karikatürden esinlenip denemek istedim.unutmam gereken acılar vardı.nike marka kaz tüyü montum ile oturdum klozete.. arkadaş böyle bir sıkıntı yok böyle bir acı yok terlemek buydu sonra düşündüm ben hayatımda hiç terlememişim.bittiğinde 4 kilo vermiştim.somalili çocuklar gibi midme sırtıma yapışmış idi.ulan bir $eyi es geçmi$im.yaz ayında marmariste mont giymek işte bakın bu olmadı.

bütün derdi kederi acıyı untturan, unutulanların yerlerine hemen yenilerini ekleten eylem.

hakikaten zor eylemdir, hele ki mont boyu kıç seviyesini geçiyorsa.
allah pardesü giyenlerin başına vermesin.

(bkz: ızdırap sıçmak)

inanılmaz düşünülmüş bir şey bu. handikaptır montla umumi tuvalete girmek. hele ki götlek tuvaletçi kapı arkalarına askılık yapmamışsa ve tuvalet alaturka ise türlü akrobatik hareketler gerektirir. sıçtığın bokun iki katı stresten kilo verirsin.