metin eloğlu

11 mart 1927’de istanbul’da doğdu. 1985’te yine istanbul’da yaşamını yitirdi. üsküdar sultantepe ortaokulu’nu bitirdi. 1945’te güzel sanatlar akademisi resim bölümü’ne girdi. seyfi toroy, bedri rahmi eyüboğlu ve zeki kocamemi’nin atölyelerinde çalıştı. 1946’da siyasal suçlamayla bir süre tutuklu kaldı. akademiden kaydı silindi. 1947’te gittiği askerliği, aldığı cezalar nedeniyle 5 yılda tamamlayabildi. dönüşte bir süre istanbul belediyesi’nin park ve bahçeler müdürlüğü’ne bağlı bir dairesinde çalıştı. bu işi bıraktı, yaşamını resimlerini satarak ve süsleme yaparak kazandı. "sabah şarkısı" ismindeki ilk şiiri "mehmet metin" imzasıyla izmir’de "kovan" dergisinde 1943’te yayınlandı. "garip" akımı doğrultusundaki şiirlerinde kendisine özgü bir mizahla dikkat çekti. daha sonra varlık, yaprak, yenilik, şiirler yaprağı, türk dili dergisi’ndeki şiirleriyle genç şairlerin önde gelen temsilcilerinden biri oldu. şiirinde, toplumsal yaşamı, yeni ve yapay olmayan bir istanbul argosuyla somutlaştıran bir dil örgüsü kullandı. üçüncü şiir kitabı "odun"dan sonra ikinci yeni’ye yaklaştığı görüldü. şiirlerinde imgeyi iyice ön plana çıkardı, sözcükleri düşüncenin egemenliğinden uzaklaştırmaya çalıştı. 1960’lardan sonra ikinci yeni etkinliğini yitirirken yeni bir arayışa yöneldi. kapalılığa ve soyuta çok yaklaşan aşırı deneylere girişti. öyküler, denemeler de yazdı. yazı ve şiirlerinde "ali haziranlı", "etem olgunil", "nil meteoğlu" gibi takma isimler kullandı.
eserleri

şiir:
düdüklü tencere (1951, 1962)
sultan palamut (1957)
odun (1959)
horozdan korkan oğlan (1960)
türkiye’nin adresi (1965)
ayşemayşe (1968)
dizin (1971)
yumuşak g (1975)
bektaşi dedikleri (oğuz tansel ile birlikte, 1977)
rüzgar ekmek (1978)
hep (1982)
ay parçası (1983)
önce kadınlar (1984)
yine ve şiirce (ilk 9 kitaptaki şiirlerle, 1982)

ödülleri

1972 türk dil kurumu şiir ödülü, dizin kitabıyla

http://www.edebiyatturk.net/