martı

herhalde buraya bakınca, martılarla simidi beraber yiyebiliyormuşuz;
http://www.martidergisi.com/

(bkz: martıya aduket atmak)

martı jonathan :

dostluğumuz zaman ve mekanla sınırlıysa, zamanı ve mekanı aştığımız an, kardeşliğimizin bitmesi gerekir. zaman ve mekan kavramını aştığımıza göre istediğimiz an görüşebileceğimizi hiç düşünmüyor musun?”

sözleriyle bana kosssskocaman kalbi olan bir dost kazandırmıştır.

urla plajında,kanadı yaralı bir martı,sabah erken saatlerde,inanılmaz bir feryatla herkesi başına toplamıştı.kimse yaralı hayvancağıza el atmaya cesaret edemiyordu.ne olursa olsun,gideyim,bir şekilde tutayım,veterinere götürelim diye yaklaştım.benim yaklaştığımı farkedince,o yaralı haliyle bir doğruldu,vay arkadaş,ardım sıra bağıra bağıra beni bir kovalamaya başladı,yok böyle bir şey,ben önde iskelede,martı peşimde,ben ciyak,martı vuaaaaaaauk vuaaaaauuuk,ben denize atladım,o da kanatlandı yarım yamalak uçtu demirli bir tekneye kondu.martilar aleminin memati’si miydi neydi bilmem,o gün bu gündür uzak dururum,tırsarım.

omzuma dövmesini yaptırmayı isteyecek kadar çok severdim. lakin güvercini yerken görmem nedense bir üzüntüye sebep oldu. keşke hep motorla karşıya geçerken simit attığım özgür martı olarak kalabilseydin. ah jonathan gördün mü türlerini?

babazulanın sevdiğim şarkılarındandır. sözleri;

ben bir bülbül olsam
ötsem bahçelerde
her türkümde yaksam
adını üzerine

her sabah şakırım gülüm
gülüm nina nina nay

ben bir martı olsam
uçsam denizlere
rüzgarlara açsam
giderim sehere

her kanadımın çarpışla
gülüm nina nina nay

http://tinyurl.com/yfb2nlh

üniversitede, nato kafalı bir hocayla atışmamıza sebep olmuş hikayeciktir.

yıllardır ankara’da yaşamaya çalışan bir izmirli olarak, bu yıl içinde kaleme aldığım bir şiirime konu olmuş yüce kuş.

kaşlarının ortasında tüy olduğu halde bunları almayan kız