lisede kurulan metal grupları

bu bir acının öyküdür. bu bir türkiye gerçeğidir, bu bir dramdır.

ortaokulda defterinin ilk sayfasına "metalika" yazan çocuklar bir gün büyürler ve liseye başlarlar. ve her şey işte o zaman başlar. müzik kültürünün gelişmesiyle yeni grupların ve tarzlarının keşfedilmesiyle artık defterin ilk sayfasına "metalika" yazmak kesmez bünyeyi. harekete geçme zamanı gelmiştir, bu kadar tür, sanatçı arasında mutlaka eksik olan bir şey vardır, ve bu liseli arkadaşlar o boşluğu dolduracaktır.

judas priest in, black sabbath ın söylemeyi unuttuğu bir şeyler, yapmayı akıl edemediği şeyler elbette var, işte biz onları tamamlayacağız mottosuyla hareket ederler.

bok hareket ederler, hareket ederler de judas, sabbath bu yavşakların hiç umrunda değildir. varsa yoksa piyasa, karı kız... bizim kurduğumuz bir grubu hatırlıyorum ismi "c1" isme bakar mısınız, ne kadar yavşakca, ne kadar basit. bugün, şu an suratı sivilce dolu, sesi kalınlaşma yolunda ayarsız, borazan gibi çıkan bir ergen gelse "abo böz grop kordok ösmö cöbör." dese ağzını yüzünü dağıtmakta üç nanosaniye düşünmem, çocuğun ne suçu var derseniz, var arkadaşım suçu, biz de o yollardan geçtik diyorum sana bir bildiğim olmasa döver miyim hiç.

şimdi bunlar (grup kuranlar) üç kişidir, dört kişidir. aralarında evinde abisinin, dayısının, kuzeninin klasik gitarı bulunan ve hasbelkader akdeniz akşamlarını çalmayı öğrenmişi hemen solo gitara geçer, "bobo bön götor çolmoyo bölöyorom" diye, eline klasik gitar dahi almamış bir başkası bu solo gitara geçen elemanın bir kaç günlük çalıştırmalarının ardından akdeniz akşamlarını çalmayı öğrendikten sonra ritm gitara geçer, beceriksiz birisi nasıl olsa sesi duyulmaz diye bas gitara atılır, tombul, amiyane tabirle şişko olan da davula oturdumu al sana potansiyel in flames.

ha solisti unuttuk değil mi. hayır efendiler unutmadık. bu solist de hafif balık etli, güzel gibi ama çirkin bir kızdan seçilir... ahanda grubun niyeti ortaya çıkmaya başladı. bu yavşakların hepsi bu kızı ayarlamak isteyeceklerdir. dahası bu zavallı kızı ayarlamaya çalışmakla kalmayacak, verdikleri her konserden sonra kendilerini kucaklarına atacak kızların hayalini kuracaklardır.

gelelim bizim "c1" e.

-abi bu böyle olmayacak. yapamıyoruz ortam, hiç bir kız bize bakmıyor,
-ee napalım abi göbek mi atalım sınıfın ortasında.
-grup kuralım...
-ne grubu lan.
-müzik grubu..
-iyi hadi bakalım.

bütün amaç budur işte, ortam yapmak, göbek atmaktan daha iyi olduğu için seçtik bu yolu. yarın bir gün ülkede islam devrimi olsa ne biliyim metal müzik yasaklansa bir anda düşünce suçlusu olsak "abi valla dikkat çekmeye çalışıyoduk abi, vurma abi" diyeceğiz, fikirlerimizin arkasında duramayacağız. neden? çünkü fikirlerin dayanağı yok ki.

neyse yukarıda anlattığım iş bölümü aynen gerçekleşir, solist de "abi şu kız çok güzel ya bana bi verse" tandaslı bir kızın içinden yalvar yakar seçilir.

ilk kez grup olarak toplanılacak ve stüdyoya gidilecektir, ilk önce bir cafede buluşulur, ve o iğrenç sahneler başlar, dört tane erkek de kız vokalin dikkatini çekmek için götünü yırtar, fıkralar anlatır, espriler yapar. hatta biri bir karikatür anlatır (solo gitarcı). ulan karikatür anlatmak ne ya, adam bir metal grubu kurmuş ve vokale karikatür anlatıyor, düşünebiliyor musunuz, slash ı bir cafede kıza karikatür anlatırken, "hohoho çok komok yoo" derken.

en sonunda stüdyoya girilir. hangi şarkı çalınacaktır, akdeniz akşamları çalınır. bu akdeniz akşamları kısmı işin en eğlenceli kısmı olmasına rağmen utandığım için yazmıyorum. ve es geçiyorum.

*****************
es
*****************

bir saat boyunca anlamsız bir gürültü kirliliğinin ardından stüdyodan çıkılır, bir cafeye daha oturulur günün muhasebesi yapılır....

*****************

o günlere dair ne varsa aklımda bir utançtır, neyse ki çabuk geçti. atlatabildim, atlatamayanlar da var.

(bkz: allah ım sen koru ya rabbim)