kız saci

kiz saçi

bir bakıma yanlış aradığım o kırık
tüm ne ki, kırılmaz mı olur sanki doğru hep?
işte düzelince yayların bağlı eğrisi
koptu ip, sivri oklar daha ne durur?

gerdan kırıp başlıyoruz kendimizle oyuna
sen saçlarını kesiyorsun bir tutam
ellerin tutmayı beceriyor sanki tek
caddeler uzuyor, kıvrılıyor, yanıyor
adımlarım asfalta kibrit gibi…

yokuşlar da var elbet nefes nefese
uygun adım inleyen senkronize acılar
sen insen elindeki elma ile ağaçtan
inansam koparmadan düştüğünü elmanın
ne ekşisi, ne tatlısı bu narhsız…

yandı elim, yazık elim, boz elim
alev aldı avucumda, kız seni…

alper gencer