kendini ciddiye almak

söylediği/söyleyeceği cümlelerin dünyanın ennn önemli şeyleri olduğunu düşünmeyle başlayan süreçtir..
kendinden önce gelen birikimden faydalanmasına rağmen, onları sanki hiç okumamış/izlememiş/dinlememiş gibi davranır..
enn iyi/doğrusunu o bilir çünkü..

bu hali görülmeye değerdir aslında..

- iyi de, daha önce yazmış bunu marx zaten..
- ben okumadım onu..
- ya tabii..

şeklindeki diyalogların sebebidir..

dikteden hoşlanırlar.. kendi gibi düşünmeyenleri etiketlemeye bayılırlar, arkasından dedikodu yapmaya da.. küfür önemlidir, ne kadar çok ederse o kadar çok dinleyecektir kendisini..
korkutmak için küfrü kullanır..

zavallı biridir işte..