(stephan hawking) milyonlarca yıl boyunca insanoğlu tıpkı hayvanlar gibi yaşadı
sonra bir şey oldu hayal gücümüzün dizginlerini salıveren
ve öğrendik konuşmayı
bir sessiz1ik var beni kuşatan
doğru düşünebileceğimi zannetıniyorum
köşede oturacagım
kimse rahatsız edemeyecek beni
şimdi konuşmam gerekiyor sanırım ~ neden benimle konuşmuyorsun?
şimdi konuşabileceğimi zannetmiyorum ~ benimle hiç konuşmuyorsun!
sözcüklerim doğru çıkmayacak ~ ne düşünüyorsun?
sesimin boğulduğunu hissediyorum ~ ne hissediyorsun?
şimdi kendimi zayıf hissediyorum ~ neden benimle konuşmuyorsun?
fakat zayıflığımı gösteremem ~ beniırıe hiç konuşmuyorsun!
bazen merak ederim ~ ne düşünüyorsun?
buradan nereye gidiyoruz ~ne hissediyorsun?
böyle olması gerekmez
tüm yapmamız gereken konuşmayı sürdürdüğiimüzden emin olmaktır
neden benimle konuşmuyorsun ?
benimle hiç konuşmuyorsun !
ne düşünüyorsun?
ne hissediyorsun?
neden benimle konuşmuyorsun?
benimle hiç konuşmuyorsun ?
ne düşünüyorsun?
buradan nereye gidiyoruz?
sesimin boğulduğunu hissediyorum ~ şimdi nefes alamadığımı biliyorsun
hiçbir yere gitmiyoruz
hiçbir yere gitmiyoruz
böyle olması gerekmez
tüm yapmamız gereken konuşmayı sürdürdüğümüzden emin olmaktır
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?