kahvaltı

hiç sevmedigim öğün topluluğu. geliştirmeyi tercih etmisimdir hep. ama evde çeşit çeşit peynirler var görende şarap evimiz var zanneder. kahvaltı benim için olmasa da olur. hele ki toplu kahvaltıları hiç sevemedim gitti. belki bigün severim.

eskiler nogay çayı içermiş kahvaltıda.

zeytin peynire odaklanmistir daha ziyade, oysa bildigin corba yahut sulu yemekler de gayet leziz gider bu ogunde. ya da ben midesizin tillahiyim.

biri hazırlasa da getirse diye en çok dua edilendir. uyandığında kahvaltı masasına uyanmak gibisi yok. saat 14.00 ve ben hala biri hazırlasa diye umut ediyorum bak.

sadece hafta sonu yaptığım şeydir.

(bkz: kahvaltı yapmadan önce sigara içmek)

günün kurtarıcı öğünüdür. bir rivayete göre kahvaltı yapmadan evden çıkanların kafası çalışmazmış.

adanalilarin kebap yedikleri ogun.

italyanlar da spagetti ya da pizza yer diyorlar ama ben ona inanmadim.

iskoç ve rusların her zaman balık yediği öğün.

çinlilere göre makarna ve çorbadan ibaret olan şey.

(bkz: kahvaltı yapamayan insan)

yemek yemek üstüne ne düşünürsünüz bilmem
ama kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalı ,c.s

en sevdiğim öğün. birazdan yatağıma getircekler afiyetle yiycem, fonda neşeli bir müzik eşliğinde... klip tadında... 3 kızla... mmmmm...

(bkz: kahvaltilik)

güne başlama şekli. ancak, nasıl olur da insanlar sabah kalkıp yemek yiyebiliyorlar hep düşünmüşümdür. ben mesela, kahvaltı edemem. midem bulanır sabahları.

her saatte yenebilen sahane ogun.

(bkz: öğrencinin her öğünü)

(bkz: kahv6)

cemal süreyaya katılmamak imkansız, gerçekten de mutluluktur.. rengarenk bir masa ve sevdiklerinizle güne başlamak özellikle..

akşam yemeği yerine konabilen bir öğündür. konduğunda da pek bir güzel olur.