kadıköy

rize ili çamlıhemşin ilçesine bağlı bir köy.

yerlisi için vazgeçilmez bir semt, anadolu yakasının güney sahilini boğazdan itibaren maltepeye kadar kateden bölge.

caddebostanı, bostancısı, kalamışı hep buralardadır. bir de barlar sokağı vardır ki çok aman aman olmasa da her zevke uyar.

karabük ili merkez ilçesine bağlı bir köy.

karabük ili yenice ilçesine bağlı bir köy.

(bkz: kadıköy adliyesi)

çok sevdiğim biricik semtim.

küçük türkiyenin küçük istanbulu, kargaşa merkezi

bir turlu isinamadigim yer.

gece hayati sifir, saat 01:00 dedin mi dayiyorlar onune hesabi. saat 01:00 den sonra raki balik hikayesi sona eriyor, saat 04:00 e kadar acik mekan hafta ici imkansiz hafta sonu ise toplasan sayisi 5 i gecmez. daha cok geli$mesi, daha cok firin ekmek yemesi lazim.

hayir adamlara soruyorsun, neden boyle diyorsun, ogrenci mekani burasi abi diyorlar. lan sen kaliteni yuksel saatini yukselt, sabah 4 e kadar full cakarsin olm mekani. millet taksime gidiyor ta kar$ilardan, bunu du$un.

barlar sokagindaki her bar istisnasiz taksimde ki her bardan daha pahalidir. yabanci gorduklerine adisyondan gecirme muhabbetini ise hic katmiyorum.

biricik semtimdir. uzak kalınca özlediğim, yaşamak istediğim yegane yerdir.
taksime göre pahalıdır, ama taksim’den bin kat daha iyidir. insanları daha güzeldir, daha düzenlidir, taksim’deki gibi dükkanlar silsilesi ve barlar iç içe geçmemiştir, kaldı ki zaten barları daha kalitelidir. evet çoğu gece 2’de kapatır ama 3-4’e kadar takılmanız da gayet mümkün tabii ki. shaft’ın olduğu sokakta mesela. moda’sıyla, bahariye’siyle, barlar sokağıyla, balıkçılar çarşısıyla, sanatkarlar sokağıyla kadıköy hep samimi gelmiştir bana. ne bileyim bir kere denizi vardır, geceleyin kopkop minibüsleri, o minibüslerin yanında yolcuları bekleyen çaycılar, köfteciler vardır. yeldeğirmeni’nin kiliseleri, sinagogları-tabii artık hiçbir iş yaramayan- arnavut kaldırımları vardır. sadece ruhtım caddesinin o ara sokakları hakikaten berbat o ayrı. sıraselviler’in daha varoş versiyonu gibi bir şey orası.

sinemanın , denizin, martının ve müziğin yerleşkesi. orda ölücem biliyorum.

kadıköyün her saati bir başkadır geceside gündüzüde yaşamayı bilin yeter..
keyfiniz yoksa çekilmez orası ayrı..

gece hayati o kadar sinirli alanlar dahilinde ki, 3 gun ust uste ciktiniz mi 4. gunde taninirsiniz. geni$lemeli, gec saatlere kadar devam etmeli.

gece 02:00’a kadar devam eden gece hayatı vardır. hatta shaft gibi yerler 04:00’a kadar devam ederler. taksimle kıyaslandığından daha sakin, daha huzurlu vakit geçirebileceğiniz bir semtdir.

doğduğum yerdir.

gece hayati anlaminda eglenmek icin gidebileceginiz yer sayisi iki elin parmaklarini gecmez. eger saat 01:00 den sonra cikmayi du$unuyorsaniz bu sayi bir elin parmaklarindan da daha az bir hal alir ama yine de gidilir, eglenilir. barlar kapanir, marketten biralar alinir, parka gidilir, sabah 06:00 ya kadar $arkilar e$liginde o biralar icilir, zevk yapilir.

aşık olunacak kadar güzeldir. kültür yuvasıdır.10 parmağında 10 marifet barındırır. gece hayatının 02:00 da sonlandığından şikayet ederler.

ne hikmettir ki 05:30 dan önce ordan ayrılamadım. bak yine kendimden şüphelendim! ne ayak lan?

istanbul ruhunu hala yaşatabilen güzel mekan. körler diyarı.

ezginin günlüğü’nden kadiköy adlı şarkı

bir akşam masası, iki kişiyiz, sen ve ben
gidiyorsun hiçbir şey söylemeden, birden
kadıköy’de bir yağmurlu bahçeden

yıllar külleniyor, izi kalıyor aşkın
yüreğim kurtulsada yangından, alevden

yana yana kül olayım, unutup yine sevdalanayım
geçmem bir daha kadıköy’den

sen uzaklarda ülkem, ben gurbetde bir göçmen
zamanı durdurabilsem, ne ben kalsam ne sen gitsen

ey akşam vapuru, sana mı kalır dünya?
ben o yağmurlu iskeleye inmem, inmem

sen uzaklarda ülkem, ben gurbetde bir göçmen
zamanı durdurabilsem, ne ben kalsam ne sen gitsen

geçmem bir daha kadıköy’den

http://tinyurl.com/4yrvndx

ito’nun yayınladığı araştırmaya göre yaşam kalitesi’nin en yüksek olduğu yer kadıköymüş..

biz huzurlu, mutlu, sakin insanlarız.

hayatımın dönüm noktasıdır en özel anlarını orada yaşadım..