kaderinde hüzün vardır sevdanin

mutluluk acı bir oyunu , hatıralar ise yemi olur aşkın... /
-------------------------------------------------------------------------------

yalnızdık,
tutuktuk inceden bir hayale
kalplerimizin karanlığında birbirimizin aydınlığına bulanırdık
yanılırdık....
şaşırırdık belki sevgimize...
ben bir martıya emanet ederdim kalbimi bazen
kopup gelsin sana diye yakamozlu istanbul gecelerinden...
bazen eski bir hatıradan koparamazdım onu
kimbilir belki ege kıyısından
belki anadolu’nun yıpranmış raylarında giden bir trenden...



oysa kaderinde hüzün vardır sevdanın...
bunu unuttuğum anlardı hep yenildiğim
sevdanın göğsümde bir bıçak,
boğazımda bir yumruk,
en çok da ruhumda bir yük olduğunu hissettiğim...
ve ben dönüp dolaşıp
gitmekle kalmak, nefes almakla yaşamak arasındaki
o eski yerdeyim...
birden yalnızlığın bildik ve buruk tadını hissederim dudaklarımda
ve aynada o çok tanıdık gelen
ama adını çıkaramadığım eski dostlardan biri daha..
sevdiğim, sevildiğim
ruhumu kalbime katıp seviştiğim
ruhunu kalbini benimsediğim sevgilim...
bense kağıt üzerinde x ve y’lere bağlı bir denklemim...
mutluluk acı bir oyunu ,
hatıralar ise yemi olur aşkın...
bu sahnede yerim çoktan ayrılmış,
olmayan bir şey peşinde koşan bir şaşkın
.........................
kaderinde hüzün vardır sevdanın...

gülfem elif hanhan 31.03.2002