jane cooney baker icin, olum tarihi 22-01-62
ve gittin iste
beni burada
perdesi yirtik bir odada birakarak
ve sigfried’ s idyll caliyor kucuk kirmizi radyoda
ve cabuk terkettin beni
gelisin kadar ani
ve yuzunu ve dudaklarini silerken
omrumde gordugum en iri gozleri
acip, "senin olacagini
tahmin etmeliydim." dedin
ve tanidin beni
ama cok surmedi
ve yan yatakta yatan
ince beyaz bacakli adam,
"olmek istemiyorum," dedi
ve senin agzindan kan bosaldi yine
ve avucumda tuttum kanini,
butun o gecelerden arda kalani, ve gunlerden,
ve yasli adam hayattaydi hala
ama sen degildin.
ve geldigin gibi gittin,
cabuk terk ettin beni,
daha once defalarca terk etmisligin vardi
ve paramparca olacagimi dusunmustum
olmadim ama
ve her seferinde donmustun.
simdi kirmizi radyoyu kapattim
ve yan dairede biri kapiyi carpti.
iddianame kesin: seni asla sokakta bulamayacagim,
telefon da asla calmayacak ve yasadigim surece huzur bulamayacagim.
bircok olumun olmasi
ve bunun ilk olmayisi yeterli degil;
bircok gun , belki de yil daha
yasayacak olmam da yeterli degil.
yeterli degil.
artik konusmayan olu bir hayvandan
farki yok telefonun, konustugunda da
yanlis bir sesle konusacak artik.
daha once de bekledim ve her seferinde
kapidan girdin. bekleme sirasi sende simdi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?