istinye

turnusol
doğduğum,bütün çocukluğumu geçirdiğim unutamadığım anılarımdan olsa gerek burnumda tüten bok kokusunu bile özlediğim cennetim..y.kemal beyatlı nın bir şiiridir aynı zamanda:

istinye

istinye körfezinde bu akşam garipliği
bir mihnetin sonunda tesellî kadar iyi.

hulyâ, serinleşen köyü, her an morartıyor;
sessiz gelen saat – başı sürdükçe artıyor.

durgunlaşıp bir ayna kadar parlıyan suda,
dünyâ güzel göründü resimleşmiş uykuda.

binlerce lâle serpili yüzlerce bahçeden
beş yüz yılın kadehleridir şimdi yükselen.

eşsiz boğaz! şerefli hayâlin derindedir!
senden kalan o levhada her şey yerindedir
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol