istanbul u dinliyorum

istanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı
bir kadın çığlık atıyor,derinden
bir kapkaçcı olmalı kafasına vuran
istanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı
önce bir çarpışma sesi geliyor e5 ten
bir adam çıkıyor elinde bir gölgeyle
muhtemelen silah olmalı
istanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı
istanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı
çocuklar geçiyor arabaların önlerinden
abi bi ekmek parası be diye bağırıyorlar
bir yosma geçiyor kaldırımdan,silahlar bıçaklar kavgalar savruluyor
istanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı
otururken salonun en tenha yerinde
bir ses geliyor pencereden
bir hırsız olmalı elinde çuvalıyla
istanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı...

muhtemelen gözleri kapalıdır.

descartes’ i düşünüyorum gözlerim kapalı
ya ilham geliyor ya inme iniyor

şeklindeki alper kamu dizesini okuyunca, bir tebessümün eşliğinde akla gelen orhan veli şiiri.

korna sesinden başka ses zor duyuyorum

orhan veli’nin zamana meydan okuyan enfes $iiri.i$te sozleri.

istanbul’u dinliyorum, gozlerim kapali
once hafiften bir ruzgar esiyor;
yavas yavas sallaniyor
yapraklar, agaclarda;
uzaklarda, cok uzaklarda,
sucularin hic durmayan cingiraklari
istanbul’u dinliyorum, gozlerim kapali.
istanbul’u dinliyorum, gozlerim kapali;
kuslar geciyor, derken;
yukseklerden, suru suru, ciglik ciglik.
aglar cekiliyor dalyanlarda;
bir kadinin suya degiyor ayaklari;
istanbul’u dinliyorum, gozlerim kapali.
istanbul’u dinliyorum, gozlerim kapali;
serin serin kapalicarsi
civil civil mahmutpasa
guvercin dolu avlular
cekic sesleri geliyor doklardan
guzelim bahar ruzgarinda ter kokulari;
istanbul’u dinliyorum, gozlerim kapali.
istanbul’u dinliyorum, gozlerim kapali;
basimda eski alemlerin sarhoslugu
los kayikhaneleriyle bir yali;
dinmis lodoslarin ugultusu icinde
istanbul’u dinliyorum, gozlerim kapali.
istanbul’u dinliyorum, gozlerim kapali;
bir yosma geciyor kaldirimdan;
kufurler, sarkilar, turkuler, laf atmalar.
birsey dusuyor elinden yere;
bir gul olmali;
istanbul’u dinliyorum, gozlerim kapali.
istanbul’u dinliyorum, gozlerim kapali;
bir kus cirpiniyor eteklerinde;
alnin sicak mi, degil mi, biliyorum;
dudaklarin islak mi, degil mi, biliyorum;
beyaz bir ay doguyor fistiklarin arkasindan
kalbinin vurusundan anliyorum;
istanbul’u dinliyorum.

leman sam’in sarkisi olarak da vuku bulmaktadir.

(bkz: nefret)

-abi iki dakika sus ,istanbul u dinliyorum gözlerim kapalı..
+ne diyo ?
-boozaaa diyo abi ..
+bozaci olmasın o ?

istanbul’u dinlyorum gözlerim kapalı , açsam gözlerimi göreceğim tinerci çocukları.

zulfu livaneli’nin de harika seslendirdigi orhan veli siiri.

musfik kenter’den dinlemek de ayri bir zevktir.

+istanbul u dinliyorum
-vay ibne bide beni kandirdi duymuyorum diye
+ehehe yani sey ben eh bea bi yemek ismarladin diye.

+istanbul u dinliyorum
-ben izliyorum
*ohooo ben ebesini sikiyorum
+ehehe.

bıkmadan tekrar tekrar okunası, istanbul’u daha ne kadar güzel anlatabilecek, enfes şiir..her okuyuşta insanı alır istanbul’un bir başka köşesine gönderir. fenadır fena.

şairlere konu olan sonra rap müzikleirne konu olan filmlere esenlenen nasıl bir şey oduğunu hala çözemediğim ancak sanırım duygusal hissiyatı yüksek enerji yaratan bir durum gibi geliyor.istanbul dinlenmez sadece yaşanır..

orhan veli’nin muhteşem şiiri.