istanbul türküsü

orhan veli’den, istanbul’una:

istanbul’da boğaziçi’nde,
bir fakir orhan veli’yim;
veli’nin oğluyum,
tarifsiz kederler içinde..

o rumelihisarı’na oturmuşum;
oturmuş da bir türkü tutturmuşum;

"istanbul’un mermer taşları;
başıma da konuyor, konuyor aman, martı kuşları;
gözlerimden boşanır hicran yaşları;
edalı’m,
senin yüzünden bu halim."

"istanbul’un orta yeri sinama;
garipliğim, mahzunluğum duyurmayın anama;
el konuşur, sevişirmiş; bana ne?
sevdalı’ m,
boynuna vebalim!"

istanbul’da, boğaziçi’ndeyim;
bir fakir orhan veli;
veli’nin oğlu;
tarifsiz kederler içindeyim...

bir oktay rifat şiiri...

kasımpaşa kıyıları tersane
bir kız sevdim alimallah bir tane
herdem sevdalıya kız mız bahane
top çiçeğim deste gülüm
canım istanbullum
aman aman bahane


gittim baktım şıkır şıkır balıkpazarı
üç tek attım sarhoş oldum ayak üzeri
üç doluya üç tanecik badem şekeri
top çiçeğim deste gülüm
canım istanbullum
aman aman badem şekeri