ışıkları tükenene kadar giydiğimi bilirim bu ayakabı modelini.o kadar ki pil takılıcak zannedip umursamadığım zamanlar olmuştur.bu ayabı türüne pil takmanın mümkün olmayışından sonra üzülerek diğer bir artislik eylemi gerçekleştirmek farz oluyordu...bu eylem suların içine o ayakkabıyla cap cap girmekti nezdimde.. etraftakiler ışıklı ayakkabının ışığının yanmayışını su kaçmasından ötürü sanarken ortamda umursamıyor havası veren ben amacıma ulaşmış olurdum.çocukluk sanrısı işte hep bi hava atma hep bi soytarılık.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?