ne zaman misafirliğe bir yerlere gitsek eve döndüğümüzde annemin her seferinde yinelediği cümle. o zamanlar anlamazdım pek fazla, daha doğrusu çocuk aklı ile farklı evlere gitmek, orda farklı anlar geçirmek, yabancı bir yerde oyun oynamanın çekiciliğine dalıp gitmekten kendi evimize gidesim gelmezdi.
ama şimdilerde büyüyünce anlıyorum ki insanın kendi evi gibisi yokmuş be anne, haklıymışsın yine.
yine ve yine..
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?