insan affetmez mi ya

her sahnesi ayri guzel olan filmin en cok akilda kalan diyaloglarindan biri... hele bir de kişi kendi hayatinda affedip affetmemek konusunda kararsizlik yasiyorsa, bu sahneden sonra "affedeyim tabi, insan affetmez mi ya" der...

babam ve oglum da sadik ile cocukluk askinin hastane bahcesindeki diyaloglarinda gecen cumle. sorar kiza sadik beni affettin mi diye. kiz doner insan affetmez mi ya, der. onca aci, onca gozyasinin sonunda sevdigin insanla yine yan yana oturabilmeyi insan bu kadar sade nasil anlatabilir. daha sonra sorar sadik: duydum mehmet’le evlenmissin? ayni ses tonu kizdan: insan evlenmez mi ya.. hayatin her buyuk asktan sonra da buruk da olsa devam edecegini insan bu kadar mi aci ama acitmadan anlatir. her sevilen bir turlu affedilir, ama insan en cok kendisini sever.