ilk sevgili

insanların nasıl hatırladığını anlayamıyorum. ben ilkokul üçüncü sınıftayken unutmuştum kim olduğunu. daha sonra ilkokul üçüncü sınıf anılarımı, sırasıyla ilkokul, ortaokul ve sonrasındaki eğitim dönemime ait olan çoğu şeyi de unuttum. açıkcası kişisel tarihimde hatırladığım en eski ve önemli şey bir ay önce zorla yedirilen bi tane çiğ köfte ve sonrasında yaşadığım kabızdı. adam kırk yaşına gelmiş, ilk sevgilim çok süperdi diyor bana. pes. ha ilk sevgilisini 39 yaşında edindiyse bişey diyemem o zaman. şimdi düşündüm de, keşke bu kadar önyargılı olmasaymışım kendisine karşı. hayat vurmuş zaten, benim de buna icabet etmemin yakışı kalmamış.

kendisi şahane orospuluk eğilimleri olan süper bir hatundu. daha sikişmenin ne demen olduğunu bilmediğim yıllarda tahmin ediyordum onun azılı bir orrrrrospuuu olacağını. bi anlam vermeiyordum bu hislerime ama biliyordum motor olacağını işte. yıllar sonra gördüğümde harbiden olmuştu ama. tahminim tuttu diye çok sevindim. şimdi görüşüyoruz arada sırada. eline falan veriyorum böyle güzel güzel, eski günlerden bahsedip sevişiyoruz tavşan gibi. hala çok güzel ve tam bir fahişe. kenan sofuoğlu binse üstüne, superbike katagorisinde kesin şampiyon olur.

yaşamda ’ilkler’diya bir şey vardır.mesela ilk okula başladığımız anı,ilk aldığımız karneyi,ilk basketbol maçı oynadığımızı,ve ilk sevdiğimizi...gibi birçok ilkler nedense hiç unutulmaz.hele hele bu bir de ilk sevgili ise;yaşamımız boyunca hep bizi takip eden bir gölge gibi olur,asla unutamayız;sadece bilinçaltına atabiliriz o kadar.
ilk sevgili...iyi veya kötü;hiçbir zaman unutulmaz...

son sevgili olmayacaktır.