ilkokul zamanlarımda okulla alakasız bir kursa gidiyordum. bir gün eğitmenler hepimizi topladı ve bize kartlarımızı dağıtacaklarını söylediler. ilk okunan benim ismimdi. kartı alıp yerime oturacağımı düşünürken hiç ummadığım bir anda şuraya bir imza at bakalım denildi. ilk defa biri imzamı istemişti; ben buna çok şaşırmış ve telaşlanmıştım. üstelik benim daha bir imzam bile yoktu. biraz durakladıktan sonra ilk imzam, adeta karta kazırcasına attığım üçgeni andıran üzerinden iki defa geçilmiş titrek çizgilerden oluşan şemailsiz bir şekildi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?