yaklaşık yedi aydır içinde bulunduğum durum. er kişisi yaz tatili nedeniyle memleketinde olduğundan yüzyüze görüşemediğimiz zamanlardı. oldukça zor zamanlar geçiriyorduk bu sebeple. bir gün şakalı tripli bir mesaj attım ve sonuna artık cevap verme buna hoşçakal yazdım. o da şaka yollu tamam gibisinden bir şeyler yazdı. ve o günden sonra hiç konuşmadık. ikamet ettiğimiz semtler uzak olduğu için, karşılaşmakta söz konusu olmadı.
durup dururken ayrıldık gibi bir şey oldu. ama bunu söze dökmediğimiz için ayrıldık gibi de bakamıyordum olaya. o günden sonra 2-3 ay falan yine hiç kimseyle konuşmadım, görüşmedim. çünkü başı bağlı hissediyordum kendimi.
sonra ayrıldığımızı, birbirimizi tükettiğimizi, uzun ilişkinin bana göre olmadığını fark ettim ve kendime münasip bir bey buldum.
ama her ayrıldığımızda en fazla 2 ay dayanır, sonra geri dönerdi. yada ben dönmesi için bir şeyler yapardım. bu sefer dönmedi, bende hiçbir şey yapmadım. bu ilişkinin böyle boktan bir şekilde bitmesine bile üzülemiyorum. oysa onu evimin direği yapacaktım.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?