bir baris manco sarkisi.
kendimi bildim bileli yollarda tukettim koskoca bir omru
bir uctan bir uca gezdim su fani dunyayi
okumusu, cahili, yoksulu, zengini hic farki yok hepsi ayni
sonunda bende anladim hanyayi konyayi
sanki insanlik pazara cikmis ekmek aslanin agzinda
bir sicak corba icermisin diyen yok
dort duvari oren catisini kapatip icten kilitlemis kapiyi
bir dosekte sana serelim buyur diyen yok
tek bir soru hemserim memleket nire?
bu dunya benim memleket
hayir anlamadin hemserim esas memleket nire
bu dunya benim memleket
tovbe, tovbe, tovbe
kardeslik ve esitlik uzerine uzun uzun nutuklar cekip
niye senin derin benden koyu diye soran cok
kasinin altinda gozun var diye silahlanip olume kosarken
kalan dul ve yetim ne yer ne icer diye soran yok
baris garibim bulamadi cozumu oturdu etti bunca sozu
gelin hepberaber anlasalim diyen yok
zaten paramparca bolunmus ve yasanmaz olmus dunyamiz
daha fazla kesip bolmeye hic gerek yok
tek bir soru hemserim memleket nire?
dedim ya yahu bu dunya benim memleket
hayir anlamadin hemserim esas memleket nire
bu dunya benim memleket
tovbe, tovbe, tovbe
hemşerim memleket nire
(bkz: baris manco)
baris manconun 1992de cikan "mega manco" albumunun 2 numarali sarkisi.
sehirlerarasi yolculuklarda sikca karsilasabilinen soru.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?