haiku

japon edebiyatinda bir siir bicimi. kisa sirlerden olusur.

doga’nin en yalin, en saydam dilidir haikular; bir caglayan, bir ruzgâr sesi gibidir. ama caglayanin, ruzgârin sesi degil, insan sesidir; dogayi somurmeyen, dogayi seven; dogayla savasmayan, dogayla kucaklasan; dogayi "sahdamari"nin icinde duyan ozanin sesidir...

guz haikularina ornek :
guz mevsimi zor
komsum
nasil yasiyor?

basho

ay yuksekte-
geciyorum icinden
aya bakanlar icin

buson

örnek:
"huzursuzluğun,
cehaletinden gelir.
sende olmayan."

örnek:
"aşk peşinde kedi
bıyıklarına yapışan
lapayı da yemedi"

örnek:
"tapınakta son günler
doğuma benzer
anıra anıra kaçarsın"

örnek:
geyşaya
"bu kıyafet, bu makyaj
bunca eğitim
hepsi pipim için mi?"

örnek;
"nirvanaya varınca
bir de ne göreyim
buda çıkarmış sallıyor"

susuyorum, sustukça yüreğim küfleniyor.
konuşsam faydası yok;
sözlerim dağılıp harfleniyor.

closer now to death
the blossom heavy lime tree
my childhood lingers