gururla bakiyorum dünyaya

gururla bakiyorum dunya’ya


birer birer, biner biner oluruz
yana yana, done done geliriz
biz dostu’da dusmanida bilriz
vurulup dusenler darda kalmasin

cunku isyan bayragidir bogrume saplanan sanci
cunku harcimi ofkeyle, imanla kariyorum
ve kederin
ve solgun yuzlu iscilerin uzerine
dag baslarinin hircinligi savruluyor benden
cunku beni atesiyle dimdik tutan kin
cunku benim gozbebeklerimde tutusan safak
miting afisleri cesur pankartlar
ve binlerce militan
derin denizlerin aydinligi
zorlu sabahlar
gokyuzu ve lale
sikilmis bir yumruk gibi giriyoruz hayata

cunku ben sevdigim kizi
yasamak gibi halkim gibi sevdigim kizi ki siirini yazamayan
ve turkusunu soyleyemeyen halkim gibi
binlerce ve binlerce kursunlanan halkim gibi
zincire vurulan
savaslara yollanan
vergilere baglanan halkim gibi
felc olmus yalnizliklara birakarak
buyuk acilarin ve goz yaslarinin icine birakarak
siirlerimin bir bicak gibi isildadigi
devrim turkulerini
ve bas kaldirmayi ogreten dudaklarini
bir kere olsun opmeden
bir kere olsun tutamadan kaygisizca
serin bir yaz gecesi gibi urperen ellerini
hatta boynunu ve ayak bileklerini
bilemeden , bilemeden, bilemeden
vurdum yuregimi sanli kavgaya
barisin ve ozgurlugun daglarina yuruyorum iste
yigitsen uslandir beni
ey yasaklarin, kahpeligin
ve soygunlarin koruyucusu
turku cagiran kizlarimi sustur
ve kahraman ogullarimi mezar kaza kaza kederli, kizgin
tohum serpe serpe hunerli
ve somurule somurule bombos
ve acligin ve zulmun izlerini
derin ucurumlarinda tasiyan ellerimi
nacaklara ve tirpanlara sarilan ellerimi
mavzerlere sarilan ellerimi
zincirlere vur gucun yeterse
ama adina yasamak dersen
re-zil-ce

catlayan tomurcugun
dogan cocugunu cigligini duymadan
gul benizli sevgilinin
titreyen goguslerini opmeden doyasiya
korka korka, yana yana
hergun biraz daha derinden
hergun biraz daha kapkara duyarak olumu
ac ve arkasiz
kopekleserek yasamak dersen
bu yurek
cat diye catlasin be

kirsiz passiz
ari duru ozumuz
namussuza kanli hancer sozumuz
cok uzaktir dostlar bizim yolumuz
durana yuruyene bin selam olsun.

gel gelelim parlayan gunesi
emekci kalklarin
kahraman halklarin gunesini
sehvetle icine dolduran toprak
simdi simsicak simdi ulasilmaz
simdi olgun meyvalarla dolu
bahar bahcelerini sarmaktadir dunyaya
ve gulbenizli sevgilinin dudaklarinda hayat
bizi aska ve kavgaya cagirmaktadir
bicak kemige dayandigi
ok yaydan firladigi icin degil
bu bezirgan saltanati
bu zulum bitsin diye
agaran gunler icin
yeni bir dunya ugruna
yuzlerinde cesaretin onuru
ve imanli gucu dogusen dunyanin
ve olume
gulerek kosan genc savascilarin
albayraklari dalgalansin
dalgalansin, dalgalansin
kinle bogusan yorgun yuregi
aydinlansin diye anamin
disleri sokulmus kederli agzi
aglamaya hazir gozleri
safrasi, ve sonsuz daglari eriten sabri
merhameti
yani bir butun halinde insanligimiz
yunsun arisin diye durgun pinarlarda
alinterinin namusu kurtulsun diye
kurtulsun diye sicak somun
aci sogan ve cicekli basmalar
ahdettik, vefaettik
kelle koyduk
olen olur dostlar
dusmanlar heyy
kalan saglar...



soz : orhan kotan
muzik : ahmet kaya