cahit sıtkı tarancı şiiridir.
çölde bir yolcu gibi yalnızlığım içinde
kavrulup gidiyorum.
serseri bir rüzgar gibi hep ganimet peşinde
savrulup gidiyorum
serçe kadar pervasız,bir günden ötekine
atlayıp gidiyorum.
bütün kumaşlarını açtığım gibi yine
katlayıp gidiyorum.
bir kış güneşi gibi ben keyfimin esiri
görünüp gidiyorum.
ne belli yerim var,ne de sevdiğim biri
sürünüp gidiyorum.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?