garip akımı

garipçiler, cumhuriyet dönemi türk şiirinin beş hececiler e başlayıp yedi meşaleciler, toplumcu gerçekçiler, hisarcılar, ikinci yenicilerle devam eden yenileşme arayışlarında modern şiirin kuruluşuna yaptıkları katkıların önemi bakımından, birçok edebiyat tarihçisi ve eleştirmeni tarafından ilk sıraya yerleştirilmektedirler.
orhan veli kanık, oktay rifat horozcu ve melih cevdet anday’ın ilk örneklerini varlık dergisinde vermeleriyle başlayan ve 1941’de garip kitabının önsözüyle birlikte bir akıma dönüşen bu hareket, 1940 kuşağı sanatçılarına da sıçrayarak hızla yaygınlaşmıştır.
garip şiiriyledir şiirin sorunları, dili, yapısı tartışılır oldu. şiir, gündelik yaşamın ta içine girdi. gündelik dile yaslanan, şiiri ‘nazenin bir balon’ olmaktan kurtarıp sıradan insanların kullanımına sunmak isteyen, cemal süreya’nın deyimiyle “şiiri sokağa çıkaran, şiire kasket giydiren”, ya da cansever’in sözleriyle “insanı, hayal dünyasından hayattaki yerine aktaran” bir şiirin yolu açılmış oldu.
türk şiir diline ve yapısına geniş açılımlar getiren ve yeni bir bakış açısı kazandıran garip akımı, kendisinden önceki yenilik arayışlarında şiirin iki ayrı unsuru gibi görülen “biçim”in ve “öz”ün beraber ele alınması gerektiğini göstermiş ve sonraki kuşaklara sağlam bir şiir zemini hazırlamıştır.

www.izedebiyat.com