ergenekon operasyonu

türkiye’ye çizilen rolün dışına çıkmayı akıllarından geçiren, çok farklı konum ve sektördeki kişilerin oluşturduğu zihniyete karşı yürütülen operasyondur.

mesele sadece darbe zemini oluşturup, darbenin gerçekleşmesinin ardından akp’den kurtulmak değildir. ab çıyan, abd sırtlan’mış. elleri ya da daha doğrusu dişleri boş durmalarını beklemek fazlasıyla saflık olurdu.

gözaltına alınanların; atatürkçü, milliyetçi olduklarını söyleyip, bu yüzden gözaltında oldukları sonucuna varmak, gözaltına alınmamış -en azından- yüzbinlerce atatürkçü ve milliyetçiye de hakarettir.

her ne kadar bu operasyon kapsamında gözaltına alınanlar atatürkçü ve milliyetçi olduklarını söyleseler de, daha çok enverci görünüyorlar. hırslarıyla, gözü karalıklarıyla, realizme inat romantizm ve idealizmleriyle...

atatürk iç ve dış dengeleri çok iyi gördü ve etkin bir şekilde de kullandı. kimse ebedi dost, kimse ebedi düşman değildi ona göre. yedi düvele karşı ifadesi bir yana, kurtuluş savaşı’nda yunanlılara karşı savaştık aslında. ve o savaşın ardından türkiye ile yunanistan arasında öyle bir yakınlaşma olduki federasyon fikri bile gündeme geldi.

hem rusya’ya göz kırpıldı, hem de batı dünyasına mesajlar gönderildi. bu arada islam ülkeleri (genelde halkları, afganistan hariç. o sırada bağımsız islam ülkesi yok!) de unutulmadı. ve bunlar sadece işin dış politik yanı.

siyaset ve ülke yönetimi yetenek ister. züccaciye dükkanına giren filler, orada tezgahtarlık yapamaz! 90 bin askerin allahuekber dağları’nda donarak ölmesine , 250 bin askerin çanakkale’de şehit olmasına ve daha birçok cephede onbinlerce can kaybına; büyük toprak kayıplarının yanısıra, tüm milleti yok olma tehlikesiyle karşı karşıya bırakan büyük felaketlerin yaşanmasına neden olanlar da milliyetçiydi kendilerine göre. hatta en milliyetçi kendileriydi ve onlar gibi düşünmeyenler de vatan hainiydiler.

rus ruleti oynamak isteyen, altı patlar bir tabanca alıp kendi kafasına doğrultsun; millete ve ülkeye değil!

kurumlar arasında uyumsuzluk ya da çatışma olduğu iddiaları da pek gerçeği yansıtmıyor bence. belki de tarihte az rastlanır bir uyum ve bunun sonucunda gelen ortak bir hareket var.

devlet, türkiye cumhuriyeti devleti pozisyon alıyor. küresel ve bölgesel değişimlere karşı kendisini (yani toprağını, milletini, bütünlüğünü) koruyor. fatih kanunnamesi bence hala yürürlükte. zihinlerde, kağıda geçmeden önce de vardı zaten, osmanlı yıkılınca da yürürlüğü kalkmadı.

hiçbirşey eskisi gibi olmayacak lafı o kadar çok kullanıldı ki, anlamını da yitirir gibi oldu. ama son gelişmelerin hissettirdiği, artık bu sözün gerçekleşeceğidir. devlet de tüm kurumları ve üyeleriyle bu gerçeği anlamış görünüyor.

atatürk gibi karizmatik ve deha bir liderin, ismet inönü gibi savaş kahramanı ve ülkenin ikinci adam’ının böyle dönemlerde, böyle kararlar alması normal ve ikna edicidir. darbe dönemlerinde de birtakım değişimler olmuştur. ama ilk kez demokratik bir ortamda, hukuki bir süreçle birşeyler değişiyor. türkiye’de, "yetiştik çünkü biz" nidalarını haklı çıkaracak ve göğsümüzü kabartacak gelişmelerin işaretleri görünüyor.

belki birbirini bir kaşık suda boğmayı düşünecek insanlar ortak bir paydada bir araya geliyor. sözkonusu vatansa gerisi teferruattır sözü belki de ilk defa hayata geçiriliyor. sözkonusu vatan!

ergenekon operasyonu bağlamındaki tüm gelişmeler, taraf olmanın dayanılmaz çekiciliğinin dışından bakılarak düşünülürse, sonuç ne olursa olsun, kazananın türkiye olacağını gösteriyor.

-halifelik neden kaldırıldı ve neden tbmm’nin şahsı manevisinde mündemiç ?

-1936 montrö boğazlar sözleşmesi’ne kadar boğazlar bölgesine neden asker sokamıyorduk ve ayrı bir bayrağı, bütçesi olan; başkanının türk, üyelerinin ingiltere, fransa, italya, rusya, japonya... olduğu bir komisyon tarafından idare ediliyordu?

-hatay 1939’a kadar neden türkiye cumhuriyeti sınırları içinde değildi?

-misak ı milli sınırları içerisindeki batum neden gürcistan’a verildi?

burası şahıslarla kaim bir baas rejimi değil. burası demokratik, laik, sosyal bir hukuk devleti. burası demokrasiyle idare edilen, hukukun üstünlüğünün esas olduğu bir güç merkezi.

atatürk yaşasaydı, cumhuriyetiyle gurur duyardı.